نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد فرزندان طلاق و افرادی که در دوران کودکی جدایی والدین را تجربه کرده اند، نسبت به سایر افراد گرایش بیشتری به خودکشی دارند.

برای انجام این تحقیق، پژوهشگران کانادایی 6647 فرد بزرگسال را مورد بررسی قرار دادند. 695 نفر از افراد این گروه در زمان جدایی والدین، کمتر از 18 سال سن داشتند.

نتایج نشان داد که اثر طلاق والدین بر روی فرزندان دختر و پسر متفاوت است. در فرزندان پسر فکر به خودکشی و گرایش به آن 3 برابر بیشتر از سایر همسالان و در فرزندان دختر این احتمال 83 درصد بیشتر است.

همچنین مشخص شد که فکر به خودکشی به ویژه در مردانی شدیدتر است که علاوه بر تجربه جدایی والدین در دوران کودکی، با استرس‌هایی مانند اعتیاد و بیکاری والدین و سوء استفاده های جنسی روبه رو بوده اند.

شرح و نتایج این مطالعه در نشریه بین المللی روانپزشکی به چاپ رسیده است.

دکتر مهدی خواجوی متخصص گوش، حلق، بینی و جراح سر و گردن اظهار داشت: باید افراد به ترشحات خون آلود که مرتب از گوششان خارج می شود و نیز زخمی که در گوش بهبود پیدا نکند و همچنین وجود توده در دهانه گوش خارجی که از بین نرود و بهبود پیدا نکند توجه کنند و به پزشک مراجعه نمایند.

وی متذکر شد: اگر به همراه این علایم هشدار دهنده ذکر شده کم شنوایی هم وجود داشته باشد ممکن است نشانه سرطان گوش باشد.

خواجوی به افرادی که دچار این موارد هستند، توصیه کرد: باید این افراد سریع مورد معاینه قرار گرفته و در صورت لزوم نمونه برداری انجام شد تا درمان های لازم توسط متخصص صورت بگیرد.

چقدر کاغذ باید در کفه‌ی دیگر ترازو بریزیم؟!!

ولی ما چند تا کاغذ A4 بیشتر نیاز نداریم.

عکس بالا شما را به حل این مسأله راهنمایی می‌کند.

خوب حالا چطور؟ می‌توانید وزن ماشین را تعیین کنید.

شروع کنیم:

با اندازه گیری سطحی که هر لاستیک با زمین تماس دارد و اندازه گیری فشار هر لاستیک، می‌توانیم وزن ماشین را محاسبه کنیم.

احتمالاً حدس‌هایی زدید.

این کار به راحتی قابل انجام است. بنابراین فکر کردیم بهتر است که این مبحث زیبا را به صورت آزمایشی ارائه دهیم تا اگر خواستید، شما هم آزمایش کنید و از این آزمایش لذت ببرید.

وسایل لازم

یک دستگاه ماشین

فشار سنج باد لاستیک ماشین

خط کش

کاغذ میلیمتری( کاغذی است که شبیه خط کش عمل می کند و می توان به کمک آن سطح را پیدا کرد.)

کاربن

چند برگه A4

گام اول

شما باید مقدار سطحی را که لاستیک های ماشین با زمین تماس دارد، اندازه گیری کنید. برای این کار می‌توانید از یک ورق کاربن روی کاغذ استفاده کنید تا مساحتی که لاستیک با سطح زمین تماس داشته را به‌ دست بیاورید. بعد یک کاغذ میلی‌متری را روی اثر لاستیک، قرار دهید و به کمک شمردن خانه ها، مساحت را به دست آورید.

یک خبر خوب:

اثر لاستیک‌ها روی زمین به صورت مستطیل، منظم است. بنابراین می‌توانید با توجه به شکل زیر طول و عرض مستطیل را اندازه گیری کنید و مساحت را به راحتی به‌دست آورید.

این هم عکس چند نفر که علاقه‌مند به فیزیک هستند.

شاید هم در حوالی محل سکونت آن‌ها باسکول نیست؟!!

گام دوم

مساحت سطحی که چهار لاستیک با زمین در تماس هستند را اندازه گیری کنید. اگر سطوح یکسان باشد می‌توان سطح یکی را در 4 ضرب کرد.

گام سوم

به کمک فشار سنج، فشار هوای داخل لاستیک را اندازه گیری کنید.

گام نهایی

برای یافتن وزن ماشین کافی است، مساحت را در فشار ضرب کنید.

مثال

فشار هوای لاستیک:

• اگر فکر می‌کنید خیلی دقیق هستید، محاسبات بالا را برای هر لاستیک جداگانه انجام دهید.
• برای اطمینان از محاسبات، بهتر است ماشین خود را با باسکول نیز وزن کنید.
• نگران این که اثر لاستیک روی سطح زمین کاملاً مستطیل نیست و یا شیارهایی روی لاستیک وجود دارد، نباشید. چون اثر چندانی ندارند.

چرخه کارنو

یکی از مهم‌ترین چرخه های بازگشت پذیر، چرخه‌ی کارنو است که توسط سعدی کارنو معرفی شد. این سیستم شامل یک ماده است که انتقال گرما را به عهده دارد و اصطلاحاً " ماده‌ی کار " نامیده می‌شود. چرخه از دو فرآیند هم دمای بازگشت پذیر (ISOTHERMAL )و دو فرآیند بی در روی بازگشت پذیر (ADIABIATIC ) تشکیل شده است.

می‌توانید در مدل سازی بالا، مراحل مختلف کار این چرخه را مشاهده کنید. برای سادگی، می‌توان ماده‌ی کار را یک گاز ایده آل فرض کرد که در استوانه ای قرار دارد که قاعده‌ی آن رسانای گرماست، ولی دیواره های آن و پیستون، عایق گرما هستند. نتیجه این چرخه آن است که گرما توسط سیستم به کار تبدیل شده است.

اگر چه ماشین‌های گرمایی واقعی بر پایه‎ی یک چرخه‌ی بازگشت پذیر کار نمی کنند، ولی چرخه‌ی کارنو ( که بازگشت پذیر است ) اطلاعات مفیدی درباره رفتار هر ماشین گرمایی به دست می‌دهد و اهمیت خاصی دارد؛ زیرا می‌توان اثبات کرد چرخه کارنو تعیین کننده حد بالای بازده ماشینهای حقیقی است و بنابر این هدفی را که باید به آن برسیم مشخص می‌کند.

بازده یک ماشین گرمایی (e) عبارتست از نسبت کار انجام شده توسط ماشین (w) در یک چرخه، به گرمای گرفته شده از منبع گرم (Q1 ):

این معادله نشان می‌دهد که بازده ماشین گرمایی تا وقتی گرمای خارج شده از سیستم صفر نشود، به یک نمی رسد. تجربه نشان می‌دهد که ماشین در موقع تخلیه‌ی دود، مقداری گرما از دست می‌دهد. این، همان مقدار گرمایی است که هدر می‌رود و در طی فرآیند به کار تبدیل نمی شود.

چرخه‎ی کارنو را می‌توان با معکوس کردن جهت فرآیند‌ها انجام داد ( توجه کنید که تمامی مراحل این چرخه بازگشت پذیرند. ). در چنین چرخه ای، باید کار روی سیستم انجام شود تا گرما از منبعی با دمای پایین به منبعی با دمای بالا ( یعنی در جهت عکس فرآیندهای خود به خود طبیعت ) منتقل گردد. بنابر این، سیستم مانند یخچال عمل می‌کند. یعنی با کاری که به آن داده می‌شود ( توان الکتریکی ورودی ) گرما را از جایی که دمای پایین قرار دارد ( درون یخچال ) به جایی با دمای بالاتر ( اتاق ) منتقل می‌کند.

کارنو نخستین کسی بود که مطالبی علمی در مورد ماشینهای گرمایی منتشر کرد. او در سال 1824 مقاله ای با عنوان " اندیشه هایی درباره‌ی قدرت محرکه‌ی گرما " منتشر کرد. در آن هنگام استفاده از ماشین بخار که یک ماشین گرمایی است، در صنعت متداول بود. کارنو توجه خود را به این واقعیت معطوف کرد که اختلاف دمای دو منبع، سر چشمه‌ی حقیقی قدرت محرکه است و نوع ماده کار از لحاظ نظری اهمیتی ندارد. او هم چنین این قضیه را - که اهمیت عملی زیادی دارد - بیان کرد:

بازده تمام ماشین های بازگشت پذیری که بین دماهای یکسانی کار می‌کنند، با هم برابر است و بازده هیچ ماشین بازگشت ناپذیری، که بین همان دو دما کار می‌کند، نمی تواند بیشتر از این باشد.

توجه داشته باشید که در این قضیه هیچ اشاره ای به ماده کار نشده است. یعنی بازده یک ماشین بازگشت پذیر مستقل از ماده کار است و تنها به دما بستگی دارد. علاوه بر این، بازده یک ماشین برگشت پذیر، حداکثر مقدار ممکن برای هر ماشینی است که در بین همان دو حدّ دمایی کار می‌کند.

این واقعیت از آن جا ناشی می‌شود که می‌توان نشان داد که در چرخه کارنوQ1/Q2=T1/T2 و در نتیجه:

e=1-Q₁/Q₂=1-T₁/T₂

برای دست یابی به حداکثر بازده ممکن، دمای T2 باید صفر مطلق باشد. تنها هنگامی که منبع سرد در صفر مطلق (273- درجه سانتی گراد ) قرار گیرد، تمامی گرمای جذب شده از منبع گرم به کار تبدیل خواهد شد.

امّا چون نمی توانیم یک منبع سرد با دمای صفر مطلق داشته باشیم، ساختن یک ماشین گرمایی با بازده صد درصد نیز عملاً غیر ممکن است. این تجربه منجر به قانون سوم، ترمودینامیک شده است که می‌توان آن را به صورت ساده چنین بیان کرد: با هیچ روشی، هر قدر هم ایده آل باشد، امکان ندارد بتوان دمای یک سیستم را با انجام عملیاتی به تعداد محدود، تا صفر مطلق کاهش داد.

در مطالب بعدی در این مورد بیشتر توضیح خواهیم داد.

فیزیک ذرات بنیادی یا به طور خلاصه فیزیک ذرات، بخشی از فیزیک است که در آن به بررسی ذرات نهایی یعنی کوچکترین و بنیادی ترین چیزهای دنیا پرداخته می شود. ذراتی که مواد یا ضد مواد یا فوتون‌ها و یا ... از آن‌ها تشکیل شده اند.

شاید حدود صد سال پیش، فیزیک ذرات محدود به بررسی الکترون‌ها و هسته اتم بود (الکترون در اوایل قرن 20 کشف شده است) اما امروز با یافتن شواهد جدیدتر مبنی بر وجود ذرات بنیادی تر و کوچک‌تر و مجهز شدن فیزیک‌دانان به آزمایشگاه های بسیار پیشرفته در این زمینه ،رشته‌ی فیزیک ذرات بنیادی گسترش بیشتری یافته است.

فیزیک ذرات بنیادی بیش‌تر توسط فیزیکدانان تئوری دنبال می شود، اما بسیار پیش می آید که برای انجام آزمایشی خاص، فیزیکدانان تئوری یک نوک پا به آزمایشگاه می روند. از این نوک پاهای فعلی، می توان ساختن و تجهیز آزمایشگاه و شتاب دهنده cern را مثال زد که در این پروژه، چند صد دانشمند از چندین کشور دنیا مشغول تحقیق هستند. این آزمایشگاه ، بزرگ‌ترین آزمایشگاه ذرات بنیادی دنیا خواهد بود.

اما در زمینه‌ی تئوری ذرات،  نظریه های جدیدی مثل نظریه‎ی ریسمان نیز ذهن بسیاری از فیزیک‌دانان را درگیر خود کرده است. در نظریه‌ی ریسمان سعی می شود مدلی برای وحدت بین نیروها و نیز اجزای تشکیل دهنده ذرات بنیادی ارائه شود.

نکته‌ی جالب این است که دو حد فیزیک یعنی حد دنیای بزرگ کیهان شناسی و حد دنیای بسیار کوچک (ذرات بنیادی) کم کم به هم نزدیک شده و این روزها فعالیت های زیادی برای پاسخ به سوالهای مشترک در بین این دو زمینه انجام می گیرد. به طوری که احتمال می رود مسایل مربوط به این دو شاخه شاید روزی به صورت همزمان و همراه با شناخت کامل ما از مواد و نیروها انجام پذیرد.