اشک های احساسی سطح منگنز بدن را کاهش می دهند. این مواد معدنی بروی خلق و خو تاثیر مستقیم می گذارد. غلظت منگنز اشک احساسی 30 برابر بیشتر از منگنز موجود در سرم خون است.

باشگاه خبرنگاران: گریه کردن به علتی که باشد،احساس سبکی در فرد ایجاد می کند و اشک جاری شده از چشم مواد شیمیایی مضر را از بدن دفع می کند.

محققان عقیده دارند گریه و خنده هر دو ریشه در یک بخش از مغز دارند و همان‌طور که خنده فواید زیادی برای بدن دارد که می‌توان از آنها به پایین آوردن فشار خون، افزایش قدرت ایمنی بدن و بهبود حالت روحی اشاره کرد گریه نیز خواص مشابهی دارد.

اشک های عاطفی، مربوط به استرس؛

نتایج بررسی ها نشان می دهد، بین اشک هایی که به علت یک مسئله عاطفی ریخته می شود با اشکی که مربوط به استرس است یا به علت تحریک با یک ماده محرک مانند پیاز به وجود می آید، اختلاف شیمیایی مهمی وجود دارد. اشک های ناشی از مسائل عاطفی بیشتر حاوی هورمون هایی با یک ماده اصلی پروتئینی به نام «پرولاکتین» و «آدرینوکورتیکوتروپیک» و «لوسین» است. این مواد، زمانی که فرد تحت استرس قرار می گیرد، تولید می شود.

اشک مرطوب کننده؛

چشم همه ما انسان ها نیاز به مایع محافظ دارد. این مایع محافظ از طریق غده لاکریمال که در قسمت بالای چشم قرار دارد و به «اشک بازال» معروف است، ترشح می شود. این نوع اشک حاوی ماده شیمیایی است که عملکرد ضدباکتریایی و ضدویروسی دارد. بدون این ماده، چشم که یک محیط مرطوب است، در معرض خشک شدن و حمله میکروب های مختلف قرار می گیرد.آبریزش به علت حساسیت؛یکی از مهم ترین عملکردهای اشک، محافظت چشم از ماده محرک خارجی است. این اشک ها، «اشک های رفلکس» نام دارد. در این شرایط چشم شروع به آبریزش می کند تا ماده محرک از چشم شسته شود.

فواید اشک

باکتری را از بین می برد؛ اشک خاصیت ضدباکتری طبیعی دارد. در اشک ماده ای وجود دارد که می تواند 90 تا 95درصد باکتری باقی مانده روی صفحه کلید رایانه، دستگیره ها و ... را در عرض 5 دقیقه از بین ببرد.

بهبود دهنده خلق و خو؛ اشک حاوی 24 درصد پروتئین به نام «آلبومین» است که در تنظیم کردن سیستم متابولیک بدن موثر است.

دفع کننده سموم؛ اشک، سموم بدن را دفع می کند.

کاهش دهنده استرس؛ گریه، هورمون های مربوط به استرس را از بدن خارج می کند، علاوه بر آن با رفع استرس در پیش گیری از بیماری هایی مانند فشارخون بالا که بر اثر استرس به وجود می آید، موثر است.

ایجاد کننده احساس خوب؛ اگرچه تحت فشار قرار دارید اما گریه کردن باعث تسکین می شود و در نتیجه فرد احساس خوبی پیدا می کند.

1) هنگامی که ما دچار استرس هیجانی می شویم، مغز وبدن ما شروع به تولید ترکیبات شیمیایی و هورمونهای خاصی میکند. گریه کردن کمک میکند تا این ترکیبات شیمیایی زائد که نیازی به آنها نیست از بدن حذف گردند.

2) اشکهای احساسی در واقع مواد سمی ای که در پی استرس هیجانی در خون تجمع می یابند را از بدن دفع میکند.

3) اشک های احساسی سطح منگنز بدن را کاهش می دهند. این مواد معدنی بروی خلق و خو تاثیر مستقیم می گذارد. غلظت منگنز اشک احساسی 30 برابر بیشتر از منگنز موجود در سرم خون است.

4) اشک احساسی نسبت به اشک پایه و رفلکس حاوی 24 درصد پروتئین آلبومین بیشتری میباشد.

5) گریه مانند ادرار و تعریق باعث حذف مواد سمی و محصولات زائد بدن میشود

6) گریه یک مکانیسم رایگان، طبیعی و قدرتمند برای کنار آمدن با درد، استرس و اندوه است.

نکته:انسان ها پس از گریه کردن از لحاظ جسمی و روانی احساس بهتری می کنند و در واقع سبک و خالی می شوند زیرا مواد انباشته شده در بدن هنگام گریه دفع می شود.

انگار قلقلک همه جا کاربرد داره





آخیش ... چه ناز ادای مامانشو در میاره




شجاعت این گوسفندان واقعا دیدن داره




گردن به این انعطاف پذیری هم نوبره !

هنرمند و عکاس اسپانیایی Miguel Vallinas در پروژه ای بنام "پوسته دوم" به شکلی هنرمندانه و زیبا با توجه به دیدگاه خود در مورد هر حیوان به آنها لباس متناسب پوشانده است.

طبیعی است که وقتی دونفر از یکدیگر عصبانی هستند، خشمگین شوند و آرامش و خونسردی خود را از دست بدهند، اما چه دلیلی باعث می شود با وجود اینکه آن دونفر کنار یکدیگر قراردارند، با لحن آرام و ملایم صحبت نمی کنند و فریاد می زنند؟

شاید شما هم متوجه شده باشید که بین علاقه قلبی و فریاد و بدخلقی رابطه متقابل وجود دارد. اگر به رفتار خود بیشتر دقت کنید متوجه می شوید با کسانی که عمیقا ابراز علاقه می کنید و از تمام وجود دوستشان دارید بیش از سایرین مدارا می کنید.

معمولا با آن ها به نرمی سخن می گویید، سعی می کنید تا از شما نرنجند. کم تر از دستشان عصبانی می شوید و کم تر اشتباهات آن ها را به دل می گیرید. هیچ گاه صدایتان را برای آن هایی که از اعماق وجود دوستشان دارید بلند نمی کنید.

در واقع شما کسانی را که از صمیم قلب به آن ها عشق می ورزید و در قلب و ذهنتان جا دارند، به معنای واقعی دوستشان دارید نه از روی تظاهر، اجبار یا عادت.

بنابراین فاصله قلب شما با قلب او بسیار کم است و همین امر موجب می شود تا ناخودآگاه رفتار خود را در برابر او کنترل کنید و از زاویه دید بهتر و زیباتری او را قضاوت کنید و از جایگاه بخشنده تری مورد سرزنش قرارش دهید

شما کسی را که وابستگی خاصی به او ندارید به راحتی مورد انتقاد و سرزنش( بسته به نوع رفتار اجتماعی شما) قرار می دهید و هنگام عصبانیت بر سرش فریاد می زنید یا به تندی برخورد می کنید، حتی در مقایسه با عزیزانتان، زودتر از او عصبانی و کلافه می شوید.

این موضوع به این دلیل است که فاصله قلبی شما با او بسیار زیاد است و هیچ وابستگی وجود ندارد که درصد محبت شما را به وی افزایش دهد، بنابراین هنگام عصبانیت فریاد می زنید یا برخورد تندی از خود نشان می دهید.

اما در مقابل کسانی که قلبشان به شما نزدیک است ملایمت بیشتری از خود نشان می دهید، رفتارتان را کنترل می کنید و با او نرم و آرام سخن می گویید. هرچه رابطه قلبی بین طرفین بیشتر باشد و آن ها بیشتر به یکدیگر عشق بورزند تن صدا آرام تر می شود و سخنان آرام تر بیان می شود و تنها در گوش یکدیگر نجوا می کنند.

حتی این علاقه تا جایی پیش می رود که طرفین دیگر با یکدیگر سخن نمی گویند از طریق ارتباط چشمی و مشاهده یکدیگر با هم ارتباط برقرار می کنند و این در حالتی است که دیگر بین قلب آن ها هیچ فاصله ای وجود ندارد.

لازم است بدانید که این نوع ارتباط ها شاید دایمی نباشد و به صورت مقطعی در شرایط خاص بروز کند. امکان دارد برای یک زوج در لحظه ای کوتاه به اوج برسد و برای زوجی دیگر در دراز مدت دوام داشته باشد. این ارتباط زمانی رخ می دهد که درآن لحظه قلب هردو نفر کاملا به هم رسیده باشند و به قول معروف “یک روح در قالب دوجسم باشند.”

هدف از بیان این مطالب آن بود که با تمرین و آزمون بتوانیم با دیگران به ملایمت رفتار کنیم و با آرامش سخن بگوییم، از فریاد زدن و بی احترامی کردن به آن ها اجتناب کنیم.

با این روش علاقه خود را به اطرافیان افزایش می دهیم و فاصله قلبی خود را با آن ها کم و کمتر می کنیم. به علاوه متوجه می شویم که چه زمانی به اوج علاقه و عشق ورزی در زندگی زناشویی رسیده ایم و دلیل و مدت آن را می شناسیم و با همت و ممارست وقوع و ماندگاری آن را بیشتر می کنیم.