محققان دانشگاه فلوریدای جنوبی مطالعه بر روی این الگوها را با انتقال لانه مورچه های آتشین به آزمایشگاه آغاز کردند. محققان لانه ای مصنوعی را به همراه سه ملکه، 30 مورچه کارگر و 30 لارو مورچه به وجود آورده و لایه ای شیشه ای را به منظور مطالعه عملکرد مورچه ها بر سطح آشیانه قرار دادند.
نتیجه بررسی ها نشان داد که مورچه های کارگر در فواصل نامنظمی‌به خواب می‌روند اما تعداد خوابهای کوتاهی که در طول روز برای این مورچه ها پیش می‌آید بسیار زیاد است. به صورت میانگین یک مورچه کارگر روزانه 250 بار چرت می‌زنند که هر بار خواب آنها کمتر از یک دقیقه به طول می‌انجامد. این زمان با چهار ساعت و 48 دقیقه خواب روزانه برابری می‌کند. این به آن معنی است که 80 درصد از نیروهای کار در آشیانه در هر زمانی از روز بیدار و فعالند.

این در حالی است که ملکه ها در فواصل تعیین شده ای به خواب رفته و در حقیقت زمان خواب خود را با دیگر ملکه ها هماهنگ می‌کنند. هر ملکه به صورت میانگین 90 بار در طول روز به خواب می‌رود که هر دوره خواب 6 دقیقه به طول می‌انجامد. در واقع ملکه ها روزانه 9 ساعت به خواب می‌روند. مورچه های ملکه معمولا به خوابهای عمیقی فرو می‌روند و در این حالت شاخکهای آنها به کلی جمع می‌شود. محققان با تحت نظر گرفتن حرکات شاخکهای این مورچه ها دریافتند که مورچه‌های ملکه در این حالت خواب نیز می‌بینند.
به گفته دانشمندان طولانی بودن مدت خواب در ملکه ها یکی از نکات کلیدی برای توضیح طولانی تر بودن طول عمر این حشرات کوچک است.
بر اساس گزارش بی بی سی، مورچه های ملکه معمولا 6 سال زندگی می‌کنند و مورچه های کارگر به صورت طبیعی تنها 6 ماه طول عمر دارند.

میلیون ها نفر هر روز بازی های فکری می کنند تا باهوش تر بشوند ، اما تحقیقات جدید نشان می دهد این بازی ها هیچ تاثیری روی هوش شما ندارد.
دانشمندان با انجام تحقیقاتی که جمعیت زیادی را هم شامل می شد ، اثرات این بازی ها را بررسی کردند و متوجه شدند آنها هیچ تاثیری روی بهبود عملکرد حافظه و دیگر مهارت های ذهنی ندارند.
اگرچه داوطلبین با گذشت زمان امتیاز بیشتری به دست می آورند ، اما این به دلیل افزایش هوش آنها نیست بلکه آنها با بازی کردن بیشتر مهارت خود را افزایش می دهند تا هوش خود را.
برای بررسی این موضوع بیش از 11 هزار نفر در کشور انگلستان به مدت 6 هفته در طی یک تحقیق که در سطح ملی انجام شده بود ، این بازی ها را انجام دادند.
با انجام این تحقیقات دانشمندان متوجه شدند این افراد هیچ پیشرفتی در زمینه هوشی نسبت به افرادی که در این مدت فقط از اینترنت استفاده کردند نداشتند.
دکتر آدریان اون از مرکز تحقیقاتی علوم مغزی در کمبریج دراین باره گفت : تحقیقات ما نشان میدهد این بازی ها هیچ تاثیری روی مغز انسان ها ندارد.بیشتر داوطلبین 25 دوره بازی را در طول 6 هفته کامل کردند ، اما بهره هوشی و دیگر توانایی های مغزی آن ها در همان وضعیت قبل از انجام تحقیقات باقی ماند.
با این حال پزشکان معتقدند شاید این بازی ها بتوانند در حفظ مهارت های ذهنی و جلوگیری از کاهش آنها که همراه با افزایش سن اتفاق می افتد موثر باشند ، اگرچه که در قوی تر کردن حافظه ، تمرکز ، مهارت های تصمیم گیری و قابلیت حل مشکل هیچ تاثیری ندارد.
بازی های بهبود عملکرد مغز ، یک صنعت چند میلیون دلاری است .برای مثال تا کنون بیش از 100 میلیون بازی فکری نینتندو در سراسر جهان فروخته شده است.
میلیون ها نفر نیز سعی می کنند با کمک جدول و یا پازل ها ذهن خود را فعال نگاه دارند.
اما دانشمندان معتقدند هنوز شواهد کافی برای اثبات موثر بودن این بازی ها در بالاتر بردن عملکرد مغزی به دست نیامده است.
کلیو بالارد از جامعه آلزایمر در این باره گفت : شاید این تحقیقات نظر ما را در مورد پر کردن اوقات فراغت خود و گذراندن وقت با این بازی ها عوض کند.برای مثال شاید قدم زدن فواید بیشتری برای ما به جای گذراندن وقت با این بازی ها داشته باشد.

وقتی برای تغییر وضعیت آماده هستید 5 راه هست جلوی پای شما. 5 راه برای اینکه بخندید وقتی دنیا میخواد که گریه کنید‍!
نکته : من در مورد تراژدی واقعی، مثل وقتی که عزیزی از دست رفت، صحبت نمی‌کنم. من در مورد مواقعی حرف می‌زنم که یک مهمانی خودخوری برای خودمان راه می‌اندازیم چون دلتنگ شدیم یا تنها موندیم یا یک ترفیع را از دست دادیم یا …
• یک / یه نگاه به اطراف بندازین
حدس بزن چی شده است؟ زندگیت آنقدرها هم بد نیست. اگر الان داری این را می‌خوانی، پس حتما به کامپیوتر و اینترنت دسترسی داری. خودت می‌دانی برای میلیونها نفر در جهان، چیزهای خیلی بدتری ممکنه وجود باشد که….
چند وقت قبل، زمانی که وسط یک خودخوری کوچک بودم، آخرین نظریاتRandy Pausch را خواندم.
حکایت یک مرد 46 ساله بود، با همسر و سه فرزندش، که برایشان تشخیص بیماری لاعلاج سرطان داده شده بود. این داستان درسهای زندگی فوق‌العاده‌ای دارد، اما یکی از بزرگترین درسهایی که گرفتم، آنی نبود که رندی به طور واضح در سخنرانیش گفته بود.
من پیش خودم فکر کردم: “wooow. زندگیم خیلی بد به نظر می‌رسه .خیلی بده. اما دست‌کم سرطان ندارم”. ممکن است یک خورده بی‌رحمانه باشد اما من احساسی را داشتم که رندی میخواست آن را تقویت کند.
تراژدی‌های واقعی وجود دارد که می‌تواند به شما وارد شود. البته بیشتر اوقات مردم وقتشان را برای غصه خوردن روی چیزهایی تلف میکنند که تراژدی واقعی نیست. در مورد چیزهایی است که نهایتا هیچ اهمیتی ندارند.
از عجایب روزگار این است که بیشتر مردمی که می‌شناسم، آنهایی که با تراژدی‌های واقعی روبرو شدند، با غرور با مشکل برخورد کردند و بهترین نتیجه را هم گرفتند. اینجاست که زندگی عجیب می‌شود…
دفعه‌ی بعد که در مورد چیزهای کم‌اهمیت غمگین بودید، یک نگاه به اطراف بی‌اندازید. آدمهای زیادی وجود دارند که وضعیتی خیلی بدتر از آن چیزی که شما احساس می‌کنید، داشتند و به بهترین نحو از پسش بر‌آمدند. از این نمونه‌ها پیروی کنید و با چیزهایی که دارید خوش باشید.

• دو / سفر زمان به “یه روزی”
ببینید، شما این حقیقت رو می‌دانید که در چند ماه آینده، دقیقا برمی‌گردید به همین الان و به خودتان می‌خندید که چقدر احمقانه عکس‌العمل نشان دادید. این یه حقیقت است. احتمالا قبل از این به خودتان گفتید: “یک روزی برمی‌گردیم و به این موضوع میخندیم”. همین‌طور می‌دانید که در آینده چقدر خانواده و نزدیکان‌تان با آن شما را سوژه می‌کنند :)
ازمرحله‌ی غم و غصه عبور کنید و همین الان به آن بخندید :) فقط تصور کنید که الان همان “یه روزی” است و فکر کنید که شمای آینده، درباره آن به شمای الان چه خواهد گفت. من بعید می‌دانم شمای آینده کلمات آرامش‌بخشی مثل “به آینده نگاه کن. همه چی عالی میشه” را بگوید.
نه! شمای آینده خواهد گفت “هی ، آه و ناله رو تمومش کن. زندگی خیلی کوتاهه و هیچکس یا هیچ چی ارزش اونو نداره که براش گریه کنی”.
تصور کنید آرنولد با تیپ و قیافه «ترمیناتور» بیاد و به عنوان «آینده شما» این‌ها را با آن لهجه اتریشی بامزه و تیپ و قیافه‌اش بگوید :)
نیازی نیست این تصویر بامزه را به همه نشان بدهید. فقط یک لبخند کوچولو هم می‌تواند شما رو بخنداند و دورنمایی که لازم است رو بهتان بدهد.

• سه / قهقهه بزنید، حتی بی‌دلیل!
این یکی‌ را خواهشا توی خلوت انجام بدهید اما حتما امتحانش کنید. همین الان یک امتحانی کنید. فقط بلند بخندید. نه! نه! خنده ریز نه!! یک قهقهه‌ی طولانی از ته دل. اگر کسی آمد توی اتاق می‌توانید بگویید یک مطلب خیلی بامزه از یک فتحی خواندم. چقدر این فتحی بامزه است ماشالله :)) کنتور که ندارد! از شوخی گذشته میدانم ممکن است سر سوزن احمقانه به نظر بیاد، اما من قول میدهم که الان یک خورده بهتر شدید. درست است؟ دقیقا دلایل فیزیولوژیکی و عصبیش را نمی‌دانم، اما می‌دانم که خندیدن، حال شما را بهبود می‌بخشد.
نسخه ی آبرومندانه و با تخفیفش یه لبخند ساده است، به جای خندیدن. همان اثر را دارد، و برای انجام دادن در جای عمومی یک کمی آسانتر است.

• چهار / از گالاگر الگو بگیرید.
گالاگر کمدینی بود که جک‌های خیلی بدی می‌گفت، اما برای برخی دلایل ناشناخته، کاملا در در کارش موفق بود. او کارهای زیادی برای انجام دادن در برنامه‌اش داشت ولی بزرگترین قسمت از کارش خرد کردن میوه با یه پتک بسیار بزرگ بود.
من پیشنهاد نمی‌کنم هندوانه خرد کنید اما توصیه می‌کنم که سعی کنید خوشمزگی مخصوص به خودتان را داشته باشید، حتی وقت‌هایی که آن احساس را ندارید.
یک حقیقتی وجود دارد: برای ساختن جک، مجبور هستید به دنبال  چیزهای بامزه باشید. وقتی دنبالش هستید، پیدایش میکنید و هر وقت پیدایش کردید، اولین قدم به سوی «خندیدن به جای زار زدن» را برداشتید.
وقتی ناراحت هستید، قول بدید دنبال شوخی بگردید. یه راه ساده برای انجام دادن این کار این است که عادت کنید از خودتان بپرسید “چه چیز خنده داری در این مورد وجود داره؟” ممکن است همیشه به جواب نرسید، اما سعی کردید که مغزتان دنبال یک چیز بامزه بگردد :)
عین گالاگر، حتما نیاز ندارید که هر حرفی می‌زنید خیلی هم بامزه باشد. شما جک‌تان را بسازید. خنده خودش می‌آید :)

• پنج /  بپرید وسط یه خروار هرهر، کرکر
عجیب است اما انسان‌هایی که غمگین هستند دوست دارند یک سری کارهایی را انجام بدهند که توی غم و غصه بمانند!!
آنها فیلم‌های اشک‌انگیز نگاه میکنند، به عکس‌های غمناک زل می‌زنند و موسیقی‌های غم‌انگیز گوش می‌کنند که آدم سالم را هم غمگین می‌کند.
وقتی شما وسط این پروسه هستید و دارید این کارها را انجام می‌دهید به نظرتان می‌رسد که دارید یک کار درست انجام می‌دهید  اما هر ناظر بیرونی به راحتی می‌تواند به شما بگوید که توی یک وضعیت تاسف برانگیز گیر افتادید. با قفل کردن روی چیزهای شاد و خنده‌دار از این وضعیت خلاص شوید. فیلم و شوهای تلویزیونی خنده‌دار ببینید. با افراد شوخ معاشرت کنید. کمدی‌های حمید ماهی صفت را برای همین وقت‌ها می‌سازند دیگر :) این باعث یک تغییر دورنمای زیبا میشود که حتی انتظارش رو هم نداشتید.
اگر موارد بالا موثر نبود چه؟
در این صورت دیگر تمرین کردن را متوقف کنید. باز بروید و به یک موجود بدعنق تبدیل بشوید. یک موجود ترحم‌ برانگیز. چندین سال بعد هم به خاطر روزهایی که می‌توانست معرکه باشد و از دستش دادید خودتان را سرزنش کنید. چند سال هم بعد به فرزندان‌تان بگویید ما نسل سوخته بودیم و غم و غصه یقه‌مان را گرفته بود و از این حرف‌ها :)
ولی اگر فکر می‌کنید کاری هست که حال‌تان را بهتر می‌کند از خودتان دریغ نکنید. مثلا داد و هوار بکشید البته نه سر کسی. بروید تو بیابان 6 ساعت جیغ بکشید تا خالی بشوید. یک نامه پر از عصبانیت بنویسید ولی هیچ وقت به فکر ارسال کردنش نباشید. بروید به یک کیسه شنی مشت بزنید. ورزش هم هست و برای سلامتی خوب است :)
توجه داشته باشید که بدخلقی فیزیکی و لفظی روی موضوع عصبانیت‌تان وارد نکنید. شما کار خودتان را انجام بدهید. بدخلقی و ناراحتی خودش از وجودتان می‌رود بیرون!
سالها پیش یک ماهی بود که خودم را اذیت می‌کردم. یک جایی تصمیم گرفتم دیگر وقتش است که از این حالت خارج بشوم، پریدم روی تردمیل. موضوع اینه که من از دویدن متنفرم و اصلا دست به دویدنم خوب نیست. اگر بتوانم برای 20 دقیقه با تمرکز بدوم می‌تواند موثر باشد.
این روزها تردمیل را روشن میکنم و شروع می‌کنم به دویدن و تمام احساسم و فکرم را روی دویدن متمرکز می‌کنم. بعد از 45 دقیقه، خسته که شدم، احساس میکنم بهتر از همه‌ی وقت‌های هفته‌های اخیر هستم.
خود من خیلی دوست دارم یک سر بروم بانجی‌جامپینگ ولی خوب اعتراف می‌کنم می‌ترسم :)
دقت کنید که کارهای احمقانه‌ای نکنید و به خودتان آسیب نرسانید، اما امتحانش کنید. وقتی انجامش دادید، دوش بگیرید و یه فیلم خنده‌دار نگاه کنید…
دفعه‌ی بعد که گرفتار ناراحتی‌های الکی  شدید، یکی یا چند تا از این تکنیک‌ها را امتحان کنید.

محققان دانشگاه کالیفرنیا موفق به ارائه الگوی مغزی شده اند که می تواند دلیل وجود "عدد جادویی هفت" را در رابطه با به یاد آوردن اطلاعات متوالی توضیح دهد.

به گزارش مهر، آزمایشهای بیشمار روانشناسانه نشان می دهد که به صورت میانگین، طولانی ترین توالی که فرد قادر به یادآوردن آن خواهد بود، توالی متشکل از هفت گزینه است این محدودیت که روانشناسان آن را "عدد جادویی هفت" می خوانند ظرفیت عادی مغز یا حافظه فعال مغز است.

اکنون دانشمندان با ارائه الگویی از فعالیتهای مغزی روشی را برای توضیح دلیل وجود این عدد جادویی ذهنی ارائه کرده اند در صورتی که حافظه طولانی مدت را کتابخانه ای بزرگ از کتابهای چاپی بزرگ در نظر بگیریم، حافظه فعال تخته سیاهی است که اطلاعات با سرعتی بالا بر روی آن نوشته شده و پاک می شوند این تخته سیاه که پیوستگی یک فکر با فکر دیگر را نیز حفظ می کند، محل محاسبات سریع و آشفته نیز خواهد بود و می تواند کلمات گفته شده که شماره تلفن را اعلام کرده اند، به اعداد تبدیل کرده تا مورد استفاده قرار گیرند.

آزمایش میزان گنجایش این تخته سیاه بسیار ساده است، با نگاه کردن به لیستی 10 گزینه ای می توان دریافت که اکثر افراد پس از مدتی قادر به یاد آوردن تنها هفت مورد از آن هستند و هرچه لیست ذهنی طولانی تر شود میزان اشتباه و فراموشی نیز افزایش پیدا می کند.

محققان در دانشگاه کالیفرنیا به منظور درک این فرایند تصویری از چگونگی واکنش نورون ها در زمان یادآوری توالی اطلاعات ارائه کرده اند. زمانی که فرد جمله ای مانند " این بهترین زمان بود، این بدترین زمان بود" را می شنود، خوشه ای از نورون ها پس از هر کلمه روشن می شوند و در زمان واکنش هر یک از خوشه ها، خوشه دیگر به صورت آنی خاموش می شود و از آشفته شدن جملات جلوگیری می کند.

در این مدل برانگیخته شدن هر یک از خوشه ها نقطه ای را به وجود می آورد و مغز از میان این نقاط به یکدیگر مسیری ایجاد می کند؛ هرچه انرژی انگیزشی یکی از خوشه ها بالاتر باشد فعالیت دیگر خوشه ها در توالی سریعتر متوقف شده و مسیر یکپارچه و قدرتمندی را به وجود می آورد.

زمانی که فرد جمله را به یاد می آورد، مغز این مسیر را نقطه به نقطه دنبال می کند تا این توالی را از نو بسازد و با طولانی تر شدن جمله توانایی خوشه های نورونی در متوقف کردن فعالیت دیگر خوشه ها کاهش پیدا کرده و مسیر را تضعیف می کند به یاد آوردن هفت گزینه نیازمند خاموشی خوشه های نرونی 15 بار بیشتر از به یاد آوردن سه گزینه است که این میزان برای به یاد آوردن 10 گزینه و 20 گزینه به ترتیب 50 برابر و صد برابر بیشتر خواهد شد که از نظر بیولوژیکی امری غیر ممکن است.

بر اساس گزارش ام اس ان بی سی، تنها استثنا در مورد فعالیت حافظه فعال مغز بر اساس این الگو در مورد مبتلایان به اوتیسم است که گاهی قادرند بیش از 100 رقم غیر متوالی را با یک بار خواندن به یاد آورند زیرا ظاهرا مغز آنها توانایی ساخت مسیر قدرتمند تری را نسبت به مغزهای عادی دارد.

- بهبود روابط اجتماعی و ارتقای سلامت روانی

احتمالاً بسیاری از ما در مورد این که هنگام مرگ با چه احساسی ممکن است روبرو شویم فکر کرده‌ایم. دانشمندان این موضوع را مورد بررسی قرار داده و حقایقی در مورد آن کشف کرده‌اند.
این حقایق که در مجله New Scientist انتشار یافته‌اند، شیوه‌های مختلفی را که یک فرد ممکن است جان خود را از دست دهد، مورد بررسی قرار داده‌اند. این شیوه‌ها موارد مختلفی نظیر سوختن، غرق شدن و بریده شدن سر را در بر می‌گیرد.

گفتنی است محققان این یافته‌ها را با استفاده از پیشرفت‌های علوم درمانی و تجربیات بازماندگان خوش‌شانس به دست آورده‌اند.

بنا بر نتایج این گزارش، علت مرگ در موارد مختلف معمولاً نرسیدن اکسیژن کافی به مغز عنوان شده است. اما در صورتی که اطلاعات بیشتری نیاز باشد، در زیر پاره‌ای از نتایج تحقیقات پژوهشگران آورده شده است.

غرق شدن
نخست، ترس و وحشت قربانیان را فرا می‌گیرد و آن‌ها تلاش می‌کنند تا نفس خود را حبس کنند. این فرآیند حدود 30 تا 90 ثانیه به طول می‌انجامد. نجات یافتگان می‌گویند زمانی که آب وارد شش‌ها می‌شود، حسی «سخت و دردآور» تجربه کرده‌اند اما این حس به سرعت جای خود را به «آرامش و راحتی» می‌دهد. نبود اکسیژن سبب از دست رفتن هوشیاری، توقف قلب و مرگ مغز می‌شود.

حمله قلبی
احساس درد و فشار شدید در قسمت سینه، معمول‌ترین نشانه در این نوع مرگ است. این امر بدان دلیل اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌های قلب در حال تقلی برای دسترسی به اکسیژن هستند. اختلال در ضربان عادی قلب، از کار افتادن آن را به دنبال خواهد داشت. از دست رفتن هوشیاری حدود 10 ثانیه طول می‌کشد و مرگ دقایقی بعد فرا خواهد رسید.

از دست رفتن خون
هر فرد که 1.5 لیتر از خون خود را از دست دهد، احساس ضعف و تشنگی در او به وجود خواهد آمد. زمانی که 2 لیتر از خون بدن از دست رفته باشد، احساس سرگیجه در افراد غالب می شود و پس از آن فرد از هوش می‌رود.

برق گرفتگی
برقی گرفتگی خانگی ممکن است قلب را از کار بیندازد و پس از 10 ثانیه فرد را بی‌هوش کند. این موضوع در مواردی همچنین می‌‌تواند منجر به از دست رفتن فوری هوشیاری شود. این در حالی است که ادعاها حاکی از آن است که برخی زندانیان که توسط صندلی الکتریکی اعدام شده‌اند، در اثر خفگی جان خود را از دست داده‌اند.

سقوط از ارتفاع
نجات یافتگان سقوط آزاد اغلب این مورد را گزارش کرده‌اند که گذشت زمان کند می‌شود. مطالعه بر روی 100 نفر از افرادی که از روی پل Golden Gate در سانفرانسیسکو خودکشی کرده بودند، نشان داد که اکثر آن‌ها به صورت آنی فوت کرده‌اند.

اعدام (آویزان شدن از طناب)
مجازات‌هایی که در برخی کشورها برای مجرمین در نظر گرفته می‌شود و یا خودکشی از این طریق، باعث مرگ شخص از طریق خفگی می‌شوند. این عمل ممکن است فرد را ظرف 10 ثانیه بی‌هوش کند اما در صورتی که طناب به شیوه‌ای درست بسته نشده باشد، این فرآیند ممکن است دقایق زیادی طول بکشد.

آتش
سوختگی، درد شدیدی را منجر می‌شود و حساسیت پوست را به درد افزایش می‌دهد. محققان می‌گویند پس از تخریب عصب‌های سطحی، مقداری از درد ممکن است کاهش یابد اما نه زیاد. اما مرگ در آتش‌سوزی اکثراً به دلیل استنشاق گازهای سمی و خفگی حادث می‌شود.

بریده شدن سر
بریده شدن سر می‌تواند سریع و بدون درد باشد اما به نظر می‌رسد پس از صدمه دیدن نخاع، هوشیاری همچنان برای مدت کمی ادامه دارد. محققان می‌گویند مغز ممکن است همچنان به فعالیت خود برای مدت 7 ثانیه ادامه دهد. گزارش‌ها از اعدام‌های گیوتین در فرانسه حاکی از آن است که چشم‌ها و دهان برخی قربانیان به مدت 30 ثانیه از خود حرکت نشان می‌داده‌اند.