آیا تا به حال برای شما پیش آمده است که با یک فایل با فرمت نامشخص برخورد کرده باشید و ندانید آن را باید با چه نرم افزاری باز کنید؟ برای بسیاری این اتفاق می افتد. ما در اینجا راه های ممکن برای بازکردن یک فایل با پسوند ناآشنا را برای شما بیان می کنیم.

 شاید کمتر کسی پیدا شود که تمامی پسوند فایل های استفاده شده از قبل دوران DOS را بداند. قبل از اینکه ویندوز شروع به استفاده از پسوند یا فرمت فایل خاص برای یک برنامه کند، مردم از پسوند فایل ها برای هر چیزی استفاده می کردند.

اما ین مساله برای مدتها پیش است. در واقع احتمال دارد پسوند فایل شما با یک برنامه شناسایی شود. اما چگونه برنامه را پیدا کنید؟
راه حل اول

نخستین چیزی که شما باید انجام دهید، این است که فایل را توسط برنامه آنتی ویروس خود برای اینکه مخرب نباشد اسکن کنید.

زمانی که شما مطمئن شدید که فایل امن است، روی آن دبل کلیک کنید. شاید شما خوش شانس باشید و فایل شناسایی شود و حتی اگر نباشید ویندوز یک کادری از برنامه های احتمالی باز خواهد کرد.Use the Web service to find the correct program را انتخاب و روی Ok کلیک کنید.


صفحه وب باز شده ممکن است دارای اطلاعات مفیدی باشد. اگر نبود، سعی کنید از یک مرجع پسوند فایل استفاده کنید مانند سایت FILExt. فقط کافیست پسوند را در فیلد مربوطه در بالا سمت راست وارد کنید و ENTER بزنید.

راه حل دوم
به سادگی از Bing یا Google یا هر موتور جستجوی دیگری استفاده کنید. برای جستجو از پسوند فایل استفاده کنید مثلا ext را سرچ کنید.

مثلا اگر شما نیاز به باز کردن فایل 3de. دارید، در گوگل این عبارت را جستجو کنید:Open .3de file . در نتایج می توانید مشاهده کنید که برنامه DeskArtes 3Data Expert را به شما معرفی می کند.

راه حل سوم
اگر این ها کار نکرد تلاش کنید خودتان حدس بزنید. واقعیت این است که شما این فایل را دارید و می خواهید آن را باز کنید. خب باید درباره آن حدس هایی بزنید. شما می توانید حدس بزنید احتمالا آن فایل یک تصویر، سند یا چیز دیگری باشد.

اگر شما گمان می برید که نوع خاصی از فایل است، سعی کنید آن را با یک برنامه مربوطه باز کنید. به عنوان مثال، اگر شما فکر می کنید یک سند است تلاش کنید با برنامه word باز کنید.

البته دبل کلیک برای باز کردن خوب نیست. شما می توانید برنامه مربوطه را باز کنید کنید سپس فایل را به پنجره برنامه بکشید یا از مسیر File>Open در برنامه استفاده کنید. تنها به یاد داشته باشید برای نوع فایل (File Type) گزینه  All Files (*.*) یا یک گزینه مشابه را انتخاب کنید.

محققان علوم پزشکی در نشست انجمن بیماری های گوارشی آمریکا اعلام کردند مصرف قهوه به کاهش خطر ابتلا به سرطان کبد کمک می کند.
دکتر «کارلو لاوچیا» و همکارانش در بخش اپیدمیولوژی موسسه «تحقیقات  فارماکولوژی» در میلان ایتالیا می گویند بررسی آنان نشان می دهد سلامت انسان به طور جدی به سلامت کبد او وابسته است. محققان می گویند جلوگیری از ابتلا به سرطان با مصرف قهوه ، به خصوص به تاثیر بازدارنده قهوه در برابر ابتلا به دیابت مربوط می شود.

دانشمندان با مطالعه سه هزار و 153 نفر بین سال های 1996 تا 2012 به مطالعه ارتباط سرطان با مصرف قهوه پرداختند و دریافتند کسانی که قهوه مصرف می کنند کمتر از دیگران به سرطان کبد مبتلا می شوند.

سرطان کبد، ششمین سرطان شایع در جهان است و شایع ترین علت مرگ ناشی از  سرطان را نیز شامل می شود. هنگامی که سلول ها توانایی تقسیم و رشد عادی خود را از دست می دهند  این موضوع منجر به تسخیر، تخریب و فاسد شدن بافت های سالم می شود و در نهایت، سرطان ایجاد خواهد شد.
شایعترین نوع سرطان کبد سرطان موسوم به «اچ سی سی» است که 90 درصد از همه سرطان های کبد را شامل می شود.

عفونت با ویروس های «هپاتیت بی و سی» همچنان عامل اصلی ابتلا به سرطان کبد محسوب می شود و دیگر مواردی که خطر ابتلا به سرطان کبد را بالا می برند عبارتند از مصرف الکل، دخانیات، چاقی و دیابت.

برگ‌ها و گل‌های خشک‌شده گیاه شاهدانه، ماری‌جوانا نامیده می‌شود. رزین خشک‌شده گل‌های سرِگیاه شاهدانه، حشیش نام دارد. این دو ترکیب عموما به واسطه اثرات توهم‌زایی که دارا هستند مورد مصرف قرار می‌گیرند.

گیاه شاه دانه تنها کاربری به عنوان ماده ای توهم زا نداشته و به عنوان دارو در کنترل استفراغ ناشی از داروهای ضدسرطان و تحریک اشتها در بیماران مبتلا به ایدز استفاده می شود.

چه علائمی در فرد مصرف کننده بروز می کند؟
مسمومیت ناشی از شاهدانه به دو شکل حاد و مزمن است. در مسمومیت حاد هم اثرات روانی و هم جسمی دیده می شود. اثرات روانی با بی خوابی، نشئگی، افزایش درک حسی، بدبینی، جنون، اختلال زمان و مکان و احساس غیرواقعی بودن نمود دارد. خطر واقعی مسمومیت حاد زمانی است که فرد مهارت حرکتی و قضاوت خود را از دست داده و در همین زمان اقدام به رانندگی یا مجادله با دیگران می کند. اثرات جسمی در مسمومیت حاد شامل افزایش ضربان قلب، قرمزی ملتحمه چشم، افت فشارخون در حین تغییر وضع بدن، اختلال در هماهنگی عضلات، لرزش، ضعف، افزایش اشتها و احتباس ادراری می شود. تنگی نفس و درد قفسه سینه ممکن است ایجاد شود، ولی بندرت کشنده است.

آیا حشیش هم اعتیاد دارد؟
وابستگی به دارو در افرادی که مصرف طولانی مدت دارند، دیده می شود. با مصرف نکردن، علائم وابستگی بروز می کند که شامل اختلال خواب، تحریک پذیری، کاهش اشتها، تهوع و بی قراری است که با مصرف دوباره علائم برطرف می شود. افرادی که در زمان های طولانی اقدام به مصرف می کنند نسبت به اثرات آن تحمل پیدا کرده و دائم میزان مصرفی را افزایش می دهند.

روشی برای اثبات مصرف حشیش
آزمون های ادراری معیار نامناسبی برای شناسایی مسمومیت است، چرا که در افراد غیرحرفه ای که به طور تصادفی مصرف کرده اند، روزها می تواند مثبت باشد و در معتادان حرفه ای می تواند تا هفته ها پس از آخرین نوبت مصرف آن مثبت باقی بماند. بنابراین آزمون مثبت دال بر مصرف در چند ساعت قبل نیست.

نحوه برخورد با فردی که حشیش مصرف کرده
به عنوان فردی که با فرد مسموم با ماده توهم زا برخورد دارید، باید این نکته را در ذهن داشته باشید که به دلیل توهمات ناشی از دارو ممکن است فرد برای خود یا اطرافیان آسیب رسان باشد. بنابراین اولین اقدام توجه به این موضوع است که فرد تصمیم به آسیب دارد یا نه؟ دوم این که، آیا وسیله (چاقو) یا موقعیتی (سقوط از بلندی) برای آسیب وجود دارد؟ سوم این که، آیا امکان تغییر در شرایط وجود دارد و در مواجهه با بیمار دچار توهم مواظب خودتان باشید. برای آرام سازی بیمار گاهی تنها لازم است که به وی اطمینان خاطر بدهید که شرایطی را که طی می کند از عوارض مصرف مواد است و خودبه خود بهبود می یابد. اگر بیمار بی قراری زیاد دارد، لازم است برای کنترل علائم با دارو، به بیمارستان منتقل شود. در این شرایط حتما از اورژانس 115 کمک بگیرید. در افرادی که دچار تنگی نفس و درد قفسه سینه شده اند باید سریع به بیمارستان منتقل شوند، چراکه ممکن است نیازمند بررسی فوری و حتی بستری در بخش مراقبت های ویژه باشند.

دکتر مهتاب ربانی اناری اظهار داشت:‌ گرفتگی بینی در این فصل سال شایع است، البته به خاطر آلودگی هوا نیز گرفتگی بینی بیشتر دیده می‌شود که ناشی از عفونت‌های ویروسی، حساسیت و آلرژی است.

این متخصص گوش، حلق و بینی گفت: بهترین و ساده‌ترین کار در مواجهه با گرفتگی بینی شست و شوی بینی با استفاده از سرم‌های نمکی موجود در داروخانه‌هاست که هر چقدر تناوب و تعداد این شست و شوها بیشتر باشد تأثیر بهتری برجای خواهد گذاشت. استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: ‌اگر گرفتگی بینی علی‌رغم این درمان ساده بعد از 5 تا 7 روز باقی بماند، نیاز به پیگیری و درمان دارد. این متخصص گوش، حلق و بینی تصریح کرد: در گرفتگی‌های بینی مزمن و گرفتگی‌هایی که همراه با ترشحات چرکی یا خونی باشند و به تنفس دهانی و خُرخُر شبانه فرد منجر شوند مراجعه به پزشک متخصص الزامی است.

ربانی اناری در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه استفاده از بخور تا چه میزان در درمان گرفتگی بینی نقش دارد، گفت: استفاده از بخور در مواقعی که رطوبت محیط کم و هوا خشک باشد توصیه می‌شود. این متخصص گوش، حلق و بینی تصریح کرد: بخور گرم و سرد تفاوت چندانی با هم ندارد، به جز در بیماری‌های التهابی شدید راه‌های هوایی که به انسداد نسبی تنفس در اطفال منجر می‌شود که در آن مواقع گاهی استفاده از بخور سرد ترجیح داده می‌شود.

اگر احساس افسردگی می کنید، بهتر است کاری برای مبارزه با آن انجام دهید. افسردگی خود به خود رفع نمی شود. علاوه بر کمک گرفتن از پزشک یا تراپیست، این 5 روش را نیز مورد ملاحظه قرار دهید تا حس بهتری داشته باشید.

1 - ورزش کنید
هر روز 15 تا 30 دقیقه پیاده روی کنید یا برقصید، بدوید یا دوچرخه سواری کنید. افرادی که افسردگی دارند زیاد دوست ندارند فعالیت کنند. ولی باید خودتان را مجبور به این کارها نمایید. اگر به انگیزه نیاز دارید از دوستتان بخواهید شما را همراهی کند. وقتی عادت ورزش برای شما همیشگی شد، مدت زیادی طول نمی کشد که تغییری در روحیه خود حس می کنید. علاوه بر ورزش ایروبیک، حرکات یوگا نیز به تسکین حس افسردگی کمک می کنند. در وبسایت های مخصوص یوگا حرکاتی را می یابید که می توانید آنها را در منزل تمرین کنید. دو جنبه دیگر از یوگا ( تمرینات تنفسی و مدیتیشن ) هم به دادن حس بهتر به افراد افسرده کمک می کنند.

2 - با تغذیه خوب به خودتان برسید
افسردگی بر اشتها هم اثر می گذارد. البته در افراد مختلف این موضوع متفاوت است، بعضی ها اصلاً دوست ندارند چیزی بخورند و بعضی ها زیادی غذا می خورند. اگر افسردگی بر اشتهای شما اثر گذاشته است، باید به تغذیه خود دقت کنید. تغذیه درست بر روحیه و خلق و خو و انرژی شما تأثیر دارد. میوه، سبزیجات و وعده های غذایی منظمی داشته باشید، حتی اگر احساس گرسنگی نمی کنید، سعی کنید چیزی بخورید، مثلاً میوه بخورید.

3 -  مشکلات را شناسایی کنید و زیاد به آنها فکر نکنید
سعی کنید موقعیت های مشکل زا که افسردگی شما را بیشتر می کنند بشناسید. اگر می دانید چه چیزی شما را ناراحت می کند در مورد آن با دوستتان حرف بزنید. حرف زدن روش خوبی برای آزاد کردن احساسات و دریافت کردن توجه از سوی دیگران است. اگر کسی را ندارید که این چیزها را به او بگویید، باز کردن سفره دلتان برای دفتر خاطرات هم گزینه خوبی است.
وقتی درد دل می کنید و افکار و احساسات خود را بیرون می ریزید، به چیزهای مثبت رو می کنید. برای حل مشکلات اقدامی بکنید. اگر به کمکی نیاز داشتید کمک بخواهید. حس ارتباط با دوستان و خانواده می تواند افسردگی را تسکین دهد.

4 - نیمه پر لیوان را ببینید
افسردگی بر افکار فرد اثر می گذارد و باعث می شود که همه چیز منفی، ناامیدکننده و تیره و تار به نظر برسد. اگر افسردگی باعث شده که فقط چیزهای منفی را ببینید، تلاش کنید تا چیزهای خوب و مثبت زندگی را هم ببینید. سعی کنید اول به یک چیز و بعد به چیزهای دیگر فکر کنید. نقاط قوت خود، استعدادها و نعمت هایی که دارید برای خود برشمارید. مهمتر از همه فراموش نکنید که نسبت به خودتان صبر داشته باشید تا افسردگی تان به تدریج درمان شود و از بین برود. درمان افسردگی پروسه ای زمان بر است.

5 - حرف دلتان را بزنید
وقتی افسرده می شوید، حس خلاقیت و سرگرمی و تفریح را از دست می دهید. از تخیل تان استفاده کنید، به کارهایی مانند نقاشی، طراحی، خیاطی، نویسندگی، رقص، شعر گفتن یا موسیقی بپردازید. این کارها نه تنها استعدادهای شما را شکوفا می کنند، بلکه حس مثبت شما را رو می کنند و افسردگی شما کمتر می شود. با دوست یا حیوان خانگی خود بازی کنید یا با هم کار سرگرم کننده ای انجام دهید. چیزهای خنده دار پیدا کنید. فیلم های کمدی ببینید. خندیدن به بهبود روحیه کمک می کند.

بیشتر نوزادان از 6 ماهگی پرت کردن اشیا را یاد می‌گیرند، معمولا این کار و این‌ که ببینند چه اتفاقی بعد از آن می‌افتد تفریحی سرگرم‌کننده و لذت‌بخش برای آنهاست. این رفتار طبیعی است و نوزاد با این کار در حال کشف دنیای اطراف و علت و معلول‌هاست و به تقویت و رشد پنج جنبه حسی‌اش کمک می‌کند.

او از مهارت‌های دستی‌اش کمک می‌گیرد و بعد با باز کردن انگشتان و هماهنگی حس بینایی و حرکت دست، شی را پرت می‌کند، معمولا نوزادان تا 18 ماهگی علاقه زیادی به تمرین این مهارت جدید دارند و یاد می‌گیرند چیزی را که پرت می‌کنند به سمت پایین سقوط می‌کند.
در واقع با این کار کودک در حال بررسی نیروی جاذبه است، اگرچه شاید درک درستی از آن نداشته باشد اما نتیجه و اثر آن را به خوبی متوجه می‌شود. او مهارت پرت کردن را با وسایل مختلف امتحان می‌کند تا ببیند چه بلایی سر هرکدام می‌آید، مثلا می‌فهمد وقتی توپ پرت می‌شود نتیجه با پرتاب یک آلو فرق دارد.
ممکن است کم‌کم پرت کردن اشیا به صورت یک عادت و برای بیان خشم مورد استفاده قرار بگیرد و کودک شما هنگامی که عصبانی می‌شود هر آنچه دم دستش باشد را پرت کند. اگر در پاسخ به پرتاب کردن، عکس‌العمل تندی نشان ندهید معمولا این رفتار‌ها هم می‌گذرند و پرتاب کردن در مرحله یادگیری باقی مانده و کودک شما از آن به عنوان وسیله‌ای برای ابراز خشم استفاده نخواهد کرد.

چه باید کرد؟
کودک پرتاب کردن اشیا را به صورت آزمایشی شروع می‌کند و اگر شما سریع وسیله را بردارید و به او بدهید این کار به زودی به صورت یک بازی در می‌آید. ابتدا پرتاب کردن را به عنوان یک رفتار یادگیری در نظر بگیرید و به آن توجه نکنید، چون در غیر این صورت این رفتار را تقویت کرده و در جهت منفی سوق خواهید داد.
متوقف کردن نوزاد در سنین پایین از پرت کردن اجسام بی‌فایده است، در عوض به او نشان دهید چه چیزهایی را می‌تواند پرت کند و چه مکانی برای این بازی آموزنده مناسب است و تنها در صورتی وارد عمل شوید که کودکتان در حال پرت کردن چیزی است که خطر دارد و ممکن است به خودش یا دیگران آسیب بزند.
انتخاب‌هایی به او بدهید که در مکان و زمان مناسب پرتاب کردنشان ضرر چندانی ندارد، مثلا در خانه توپ کوچکی در اختیارش بگذارید یا یک بالشت نرم و سبک یا در بیرون یک مشت سنگ برای پرتاب کردن در رودخانه تا او با آن‌ها غریزه پرتاب کردن را ارضا کند.
باید این پیغام را به کودک بدهید که پرتاب کردن مشکلی ندارد به شرطی که شی درستی برای پرتاب کردن انتخاب شود. اگر کودک وسیله‌ای غیرمجاز را برای پرتاب کردن برداشت (مثلا کنترل تلویزیون) با آرامش آن را از دستش بگیرید و بگویید «این برای پرت کردن نیست» و توپی به دستش بدهید و بگویید «به جاش این رو پرت کن.» پرتاب کردن‌هایی که از روی خشم و عصبانیت رخ می‌دهد را نادیده بگیرید، چرا که اگر کودک بفهمد به وسیله این رفتار می‌تواند نظر شما را جلب کند آن را بار‌ها و بار‌ها تکرار خواهد کرد.
در عوض به او بگویید «اگر عصبانی هستی بهتره حرف بزنی، اینجوری من بهتر می‌فهمم مشکلت چیه.» به روش‌های مختلف او را به استفاده از کلمات و بیان احساساتش تشویق کنید. اگر کودک شما با پرتاب کردن مثلا یک مکعب چوبی در حال آسیب رساندن به کودک دیگری است، با‌‌‌ همان آرامش او را منع کرده و بگویید «این کار خطرناکه» و به طور موقت از روش محرومیت استفاده کنید که بسته به سن کودک از 30 ثانیه تا چند دقیقه می‌تواند باشد. مراقب تن صدایتان باشید، می‌گناirهیچ اشکالی ندارد اگر با تن صدا و لحنتان به کودک بفهمانید که از این کار او ناراحت شدید اما هرگز عصبانیت را در صدایتان نشان ندهید. اسباب‌بازی‌هایی که برای پرتاب کردن خطرناک هستند را به پایه صندلی با نخ کوتاه ببندید و در عوض وسایلی که خطری ندارند را در کنار آن‌ها آزاد بگذارید تا کودک با امتحان بفهمد چه وسایلی را نمی‌تواند پرت کند.

قاطع باشید و با صدایی روشن و آرام اما بدون عصبانیت کودک را از پرت کردن اشیا منع کنید. بعد از هر بار پرت کردن وسایل را جمع نکنید و برای مرتب کردن از خود او کمک بگیرید. این کار را به یک بازی تبدیل کنید، با او چهارزانو روی زمین بنشینید و بگویید «ببینم حالا کی برنده می‌شه؟ کی می‌تونه زود‌تر اینا رو جمع کنه؟»

برای بچه‌های بزرگ‌تر از روش هشدار استفاده کنید، اگر چیزی را پرت کرد، بار اول به او برگردانید ولی بگویید: «اگر دوباره پرتش کنی، برای مدتی مال من می‌شه» و بعد اگر دوباره این اتفاق افتاد برای مدتی وسیله مورد نظر را برای خودتان نگه دارید و اگر باز تکرار شد مدت زمان را اضافه کرده و حتی در طول روز کودک را از آن وسیله محروم کنید.

این گذرگاه باریک بین کوه ها، در سال 1901 برای عبور و مرور کارگران مابین دو آبشار در اسپانیا ساخته شد.
در سال 1999 بعد از کشته شدن چند ماجراجو این گذرگاه بسته شد.
البته هنوز ماجرا جویانی هستند که به طور غیر قانونی ریسک عبور از این جاده خطرناک را می پذیرند.

کوتاه قد ترین الاغ جهان 64.2 سانتی متر قد دارد و اهل فلوریدای آمریکا است.