به رژیم غذایی دوپامین، برنامه کاهش وزن همراه با شادی نیز گفته می شود. اما رژیم دوپامین به واقع چیست و چه تاثیری روی بدن دارد؟ 

رژیم غذایی دوپامین یا رژیم تام کریج

رژیم غذایی دوپامین که با نام «رژیم تام کریج» نیز شناخته می شود، اخیرا سرخط بیشتر خبرهای مربوط به سبک زندگی را به خود اختصاص داده است. به نوعی برنامه غذایی اطلاق می شود که به طور هم‌زمان، به بهبود روحیه فرد نیز کمک شایانی می نماید. یعنی به واسطه مواد غذایی مصرفی، میزان ترشح هورمون شادی آفرین بدن یعنی «دوپامین» افزایش یافته و به موازات آن می توانید از کاهش وزن خود نیز نهایت لذت را ببرید.

پایه‌گذار و معرف اصلی این رژیم، آشپز برنامه های تلویزیونی موسوم به «تام کریج» است که با تبلیغات خود در سال های اخیر شمار زیادی از مردم را به سمت این برنامه غذایی هدایت کرده است.
البته گفتنی است که این رژیم، نسخه های گوناگونی دارد اما تمامی آن ها بر پایه غذاهایی هستند که علاوه بر سوزاندن کالری اضافه، به بهبود روحیه فرد نیز کمک فراوانی می کنند.

از جمله مواد غذایی که چنین خواصی دارند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

لبنیات همانند شیر، پنیر و ماست
گوشت های غیر فراوری شده همانند گوشت گوساله، مرغ و بوقلمون
ماهی های سرشار از امگا سه همانند سالمون و ماهی ماکرل
تخم مرغ
میوه ها و سبزیجات، به طور ویژه موز
آجیل ها همانند بادام و گردو
شکلات تلخ
تقریبا در تمامی نسخه های این رژیم بر پرهیز از مصرف الکل، کافئین و قند و شکر تاکید فراوانی شده است، در برخی از آن ها نیز توصیه شده تا مصرف کربوهیدرات های پر نشاسته را نیز از وعده های غذایی خود حذف کنید.

آیا رژیم غذایی دوپامین پایه علمی دارد؟

شاید لازم باشد در وهله اول خود دوپامین را معرفی کنیم. دوپامین، یک فرارسان عصبی است، یعنی ماده ای که موجب انتقال محرک ها و پیام ها در اعصاب می شود. این ماده به طور مستقیم روی بخش مرکزی لذت و پاداش در مغز تاثیر می گذارد و به همین خاطر، موجب تغییر روحیه فرد می شود.
فعال سازی این ماده به دلایل گوناگون روی می دهد که یکی از آن ها، دسترسی ناگهانی به غذاست.
بر اساس تحقیقات اخیر، مشخص شده افرادی که دارای اضافه وزن هستند، ممکن است مسیر حرکتی دوپامین در بدنشان دچار نقص شده باشد و به همین خاطر، وقتی در معرض حجم زیادی از غذاهای چرب و شیرین قرار می گیرند، این بخش عصبی به درستی کار نمی کند. پیرو آن، کُند بودن واکنش در چنین حالتی منجر به افزایش میل به جستجوی لذت و در نهایت باعث پرخوری می شود. البته این ادعا هنوز تایید و تصویب نشده و در حال حاضر در حد یک فرضیه است.
همچنین، گفتنی است که فارغ از تحقیقات یاد شده در بالا، تقریبا همه می دانیم که غذا خوردن موجب افزایش دوپامین می شود، به ویژه اگر غذاها چرب و شیرین باشند. هر دو این غذاها نیز در طولانی مدت موجب افزایش اشتها، پرخوری و اضافه وزن می گردند.

احتمالا برایتان این سوال پیش آمده که چگونه می توان بدون مصرف چربی و قند، میزان دوپامین را افزایش داد؟

غذاهایی که حاوی پروتئین هستند، از آمینواسیدها ساخته شده اند که تیروزین را نیز شامل می شود. اسیدهای آمینه یکی از ارکان اصلی برای تولید دوپامین به شمار می روند. به همین خاطر گفته می شود که افزایش مصرف پروتئین سبب افزایش تولید دوپامین می شود، بدون اینکه بر میزان اشتهای فرد بیفزاید.
در همین راستا، مطالعاتی صورت گرفته و بیان داشته که صرف صبحانه ای که حاوی تخم مرغ ها، گوشت های خالص و لبنیات باشند موجب کاهش گرسنگی صبحگاهی و افزایش ترشح دوپامین می شوند.
با تمامی تفاسیر یاد شده در بالا، لازم است اشاره کنیم که پیرو رژیم لاغری دوپامین، باید نکات زیر را نیز در نظر داشته باشید:
به طور منظم و سر ساعتِ معین غذای خود را میل کنید. این کار از چرخش ناگهانی هورمون ها پیشگیری کرده و موجب تنظیم اشتهای شما می شود. همچنین اشتهای کاذب در بعدازظهرها را از بین می برد.

صبح ها غذاهای حاوی پروتئین همانند تخم مرغ، سالمون دودی، ماهی ماکرل، یا ماست به همراه آجیل، دانه های خوراکی و میوه میل کنید.
اسیدهای چرب مفید همانند اسیدهای غیراشباع در زیتون، تخمه آفتابگردان، کنجد یا روغن های موجود در آووکادو، گردو، دانه کتان مصرف کنید. همچنین ماهی های چرب همانند ماهی تن، شاه ماهی و قرل آلا را نیز در رژیم غذایی خود بگنجانید.
در وعده های ناهار و شام از موادی همانند مرغ، عدس، ماهی و گوشت لخم استفاده کنید.
تا حد امکان از غذاهای فراوری شده، شور و پرنمک و خیلی شیرین پرهیز کنید.