از هر دری وارد می شوید تغییر نمی کند. بهانه می گیرد و با رفتارها و حرف های آزاردهنده اش تنها در چند لحظه پل های پشت سرش را خراب می کند. مهم نیست اشتباهی از شما سر زده باشد یا آگاهانه او را عصبانی کرده باشید؛ همسر پرخاشگر شما بدون دلیل بهانه می گیرد و با تلاش های شما هم آرام نمی شود.

اگر با چنین فردی زیر یک سقف زندگی می کنید، تا رسیدن به آرامش راه درازی در پیش دارید. راهی که باید در کنار هم از آن عبور کنید. پس قبل از ناامید شدن، ادامه این مطلب را بخوانید. در این صفحه با قدم هایی که در آغاز راه باید بردارید آشنا خواهید شد.

با هم قرار بگذارید
روابط بین زن و شوهرها، ذاتا منبع تنش است. هیچ زوج سالمی نیستند که در زندگی مشترک شان، دچار تنش نشوند؛ اما مهم تر ازاین نمک زندگی، به دست آوردن توان مدیریت است. شما نمی توانید در تمام لحظاتی که در کنار هم هستید، روی یک خط و در مسیر آرامش کامل پیش بروید، اما می توانید مانع از تبدیل شدن این تنش ها به معضل شوید. بخشی از این تلاش را باید همراه با یکدیگر انجام دهید، اما قسمتی از آن را تنها می توانید برای دل خود و به دلیل آنکه از این رابطه آسیب نبینید انجام دهید.

همه چیز را تحمل نکنید
با برداشتن بعضی قدم ها می توانید همسرتان را سربه راه تر کرده و زمینه را برای رسیدن به روزهای آرام فراهم کنید؛ اما این را هم یادآوری می کنیم که قدم های شما در همه موارد تاثیرگذار نخواهد بود و پیش از برداشتن شان، باید به شکلی که همسرتان پرخاشگری اش را ابراز می کند نگاهی بیندازید. اگر او به شما آسیب جسمی یا کلامی شدید می رساند، دیگر مشکل به دست خودتان حل شدنی نیست و باید از یک روانشناس کمک بگیرید. اگر در چنین شرایطی قرار دارید، به هر شیوه ای که می توانید همسر خود را راضی به مراجعه کنید و اگر هم از عهده آن برنمی آیید، برای آنکه خود را به آرامش برسانید، به روانشناس مراجعه کنید، اما فراموش نکنید که قرار شما با روانشناس بدون حضور همسر، کمکی به حل مشکل شما نمی کند.

به اختلاف زاویه 90 درجه برسید
گفتیم که اختلاف نظر در زندگی مشترک اتفاقی طبیعی است؛ اما از یاد نبرید که میزان این اختلاف نظر، سطح تنش هایی که قرار است با آنها روبه رو شوید را تعیین می کند. اگر شما اختلاف نظری در حدود 90 درجه با هم دارید، کارتان آسان است و راحت تر می توانید به توافق برسید؛ اما اگر مشکل میان شما 180 درجه تفاوت است، کار کمی دشوارتر خواهد شد. حالا وقت آن است که یک سناریوی مشترک بسازید و به نقطه ای برسید که توان پذیرش حرف یکدیگر را دارید. رسیدن به این نقطه، نیازمند تلاش هر دوی شما است. کافی است هر کدام از شما یک قدم بردارید و این فاصله را کمتر کنید. با کمتر شدن این فاصله یا به عبارتی پیدا کردن توافق 50 درصدی، شما می توانید عقاید مشترکی راجع به موضوعات مهم تر زندگی تان پیدا کنید.

فکر نکنید تنهایید
خب، حالا که کمی به آنچه دیگری در سر دارد نزدیک تر شدید، می توانید چند قرارداد بنویسید و امضا کنید. البته نوشتن این قراردادها راه نهایی نیست و تنها نقطه شروعی است که به کمتر شدن تنش ها کمک می کند. شما در این قراردادها می توانید تمام مواردی که آزارتان می دهد را مطرح کنید و در موردشان با همسرتان به توافقی نسبی برسید. در این گفت وگو، قرار نیست حرف خودتان را به کرسی بنشانید و برنده صددرصد باشید. بلکه تنها قرار است چند امتیاز بگیرید و چند امتیاز را هم واگذار کنید. شاید نتوانید همسر پرخاشگرتان را در همین ابتدای کار از بحث کردن منصرف کنید؛ اما می توانید از او بخواهید که هنگام بحث کردن، صدایش را بالا نبرد. پس زیاده روی نکنید و به اصلاحات کوچک قانع باشید.

به توصیه دیگران گوش نکنید
اگر برای اطرافیان خود درددل کرده و از پرخاشگری همسرتان صحبت کرده باشید، احتمالا راهکارهای متفاوتی را هم از آنها شنیده اید. برخی می گویند کم محلی کن و به حرف هایش پاسخ نده و عده ای دیگر هم می گویند صدایت را از او هم بالاتر ببر و هر رفتاری که با تو کرد به خودش برگردان. ما نمی گوییم که همه توصیه های آنها نادرست است اما واقعیت این است که راهکار هر فردی در مهار خشونت، با دیگری متفاوت است. راهی که همسر شما از طریق آن آرام می شود، شیوه ای منحصر به او است. پس به جای پیروی کردن از تجربه های دیگران، راه خودتان را پیدا کنید و با آزمون و خطا بفهمید که همسرتان با چه روشی آرام تر می شود.

روی برنامه بمانید
کارتان تمام نشده است. شما باید به خودتان و همسرتان یاد بدهید که حق نادیده گرفتن قرارداد را ندارد. در این مورد شما حق دارید که وسط دعوا هم نرخ تعیین کنید و درست در لحظه ای که همسرتان صدایش را بالا می برد، بدون ایجاد تنش بیشتر از او بخواهید به عهدنامه ای که امضا کرده است وفادار بماند. البته یادآوری شما قرار نیست تنها به لحظه دعوا محدود بماند. بلکه باید هر روز در مورد قول هایی که به هم داده اید صحبت کنید و در لحظه های ناگزیر تنش هم این وعده ها را تمرین کنید.

بیشتر از توان تان انرژی نگذارید
شاید بعد از رفتن تمام این راه ها، به این نتیجه برسید که همسر پرخاشگر شما اصلاح ناپذیر است و سکوت شما، تنها راه تغییر رفتارهای او است. اگر سکوت شما می تواند اوضاع را تغییر دهد، بهتر است نگاهی به احساسات و شرایط خود بیندازید. آیا چنین راهکاری شما را آزار نمی دهد؟ پس در این صورت می توانید همین روش را ادامه دهید و به توصیه های دیگران توجه نکنید. اگر کوتاه آمدن شما آسیبی به شما نمی رساند، دلیلی ندارد که از این سکوت بترسید، اما همیشه هم رابطه میان تان با کوتاه آمدن های شما درست نمی شود. گاه سکوت به شما احساس قربانی شدن و مورد ظلم قرار گرفتن می دهد و گاهی باعث می شود که همسر خود را بدون آنکه بداند، به بی رحمی متهم کنید، باید بیشتر مراقب باشید. در چنین شرایطی، شما حتی اجازه یک لحظه سکوت کردن را ندارید. شاید تجربه شما نشان داده باشد که با رفتن از هر راه دیگری، پرخاشگری های همسرتان از سر گرفته می شود اما باور کنید که خطر این رفتارهای او برای ادامه زندگی مشترک و ایجاد احساس خوشبختی در شما، کمتر از شیوه قبلی است.

قلق یابی کنید
شمایی که در این فرصت کوتاه، تنها نظاره گر خشم و پرخاش همسرتان بوده اید، به شناخت بهتری از او رسیده اید و می توانید با قدم هایی کوچک، به او در عقب نشینی کمک کنید. آسان ترین راه برای رسیدن به آرامش، پیدا کردن قلق یا به قول قدیمی ها، رگ خواب همسرتان است. ببینید که او با چه رفتاری و در چه شرایطی آرام می شود و همان رفتار را در پیش بگیرید. اگر هم در پیدا کردن این شیوه به خصوص موفق نبوده اید، از همسرتان بخواهید در فهمیدن قلقش به شما کمک کند.