به گزارش تایم ، این حقیقت دارد که مردان بهتر از زنان می توانند نقشه های جاده ای را بخوانند و در هر شرایطی برای رسیدن به مقصد به نقشه رجوع کنند اما مهارت بالا در خواندن نقشه در حقیقت ریشه در یک ناتوانی تکاملی دارد.

در واقع زنان به این دلیل نمی توانند به خوبی مردان نقشه های راه را بخوانند چون نیازی به آن ندارند و مغزشان به گونه ای طراحی شده است که می توانند بهتر از مغز مردان مسیرهای حرکت را ثبت کند و بنابراین زنان هرگز راه خود را گم نمی کنند.

این تکامل به دوره پلیستوسن ، حدود دو و نیم میلیون سال قبل باز می گردد، زمانی که مردان شروع به آموختن تکنیک های شکار کردند و زنان وظیفه جمع آوری غذا را به عهده گرفتند.

محققان دانشگاه مکزیکوسیتی و کوئین مری با بررسی جمعیت ساکن در یک دهکده مکزیکی و بررسی میزان انرژی که این مردم برای جمع آوری قارچ مصرف می کنند به این نتایج دست یافتند.

این جمعیت به سیستم های ردیاب «جی.پی.اس» و مانیتورهایی برای کنترل ضربان قلب مجهز شده بودند. به این ترتیب دانشمندان می توانستند به طور ثابت ساکنان دهکده را تحت کنترل قرار دهند.

نتایج این بررسی ها یک تفاوت رفتاری عمیق را در دو جنس نشان داد به طوری که مردان برای حرکت در کوهستان و پیدا کردن قارچ 70 درصد انرژی بیشتری نسبت به زنان مصرف کردند درحالی که تفاوت زیادی در تعداد قارچ های جمع آوری شده توسط زنان و مردان تحت آزمایش مشاهده نشد.

همچنین درحالی که مردان برای پیش بردن حرکت خود بارها دور خود می چرخیدند زنان می دانستند که دقیقا کجا می خواهند بروند.
 
به این ترتیب این فرضیه مطرح شد که درحالی که مردان برای یافتن مسیر حرکت خود به نقشه نیاز دارند زنان از یک نقشه ذهنی برخوردارند.