اگرچه آدامس برای جویدن ساخته شده است و طرحی برای بلعیدن و جذب گوارش در آن وجود ندارد، در صورتی که به صورت ناانی بلعیده شود خطرناک نیست. برخی افراد از خطر چسبیدن آن به معده و روده‌ها نگران هستند. حتی در برخی از فرهنگ ها و فولکلور عمومی‌این طور مطرح شده که آدامس قورت داده شده به مدت 7 سال در معده باقی می‌ماند تا جذب شود. این مطلب درست نیست. اگر آدامس را ببلعید، بدن نمی‌تواند آن را هضم کند، ولی آدامس در معده باقی نمی‌ماند. آدامس تقریباً در طول دستگاه گوارش دست نخورده باقی می‌ماند و از طریق مدفوع انسان دفع می‌شود.

در موارد نادری،‌ تکه‌های بزرگ آدامس بلعیده شده با یبوست در کودکان همراه شده و باعث انسداد گوارش در کودکان می‌گردد.

اما آدامس ضررهای دیگری به همراه دارد. قند آدامس باعث بالا رفتن قند خون در فرد شده و به طور کلی برای دندان‌ها مضرّ است. اگر چه اکنون آدامس‌هایی با قند صناعی ساخته شده که کمتر قند خون را بالا می‌برد. آدامس احتمال پوسیدگی دندان را افزایش می‌دهد. البته آدامس با تحریک بزاق برای ترشح بیشتر، باعث کمک به هضم غذا چه در دهان و دستگاه گوارش می‌گردد.