دوست خود را غیب کنید، طوری که فقط لبخندی از او باقی بماند. در بیشتر موارد، هر دو چشم ما تصاویری تقریباً مشابه از جهان اطراف ما دریافت می کنند. این دو تصویر با هم ادغام می شوند تا تصویری سه بعدی از جهان را به ما بدهند. این آزمایش تلاش دارد بیازماید که هنگامی که چشمان شما تصاویر متفاوتی را ببینند چه اتفاقی می افتد.

وسایل لازم:

*یک آینه دستی با ابعاد تقریبی 10*15 سانتی متر

*یک دیوار سفید، پوستر سفید یا هر چیز دیگری با زمینه سفید

*یک همراه

روش کار:

طوری بنشینید که سطح سفید یا دیوار در سمت راست شما قرار بگیرد. قسمت پایین آینه را با دست چپ خود بگیرید و آینه را مقابل بینی خود بگیرید، طوری که تصویری را که از انعکاس آینه می بینید، مربوط به سطح سفید باشد.

در حالی که آینه را مقابل بینی خود گرفته اید، طوری آن را بچرخانید که چشم راست شما تنها تصویر مربوط به دیوار سفید را ببیند، در حالی که شما به همراهی که در فاصله ی چند متری شما نشسته است نگاه می کنید. ( مطابق شکل ) دست راست خود را مقابل دیوار سفید حرکت دهید و وانمود کنید که مشغول پاک کردن چیزی از روی تخته اید. می بینید که بخشی از صورت همراه شما پاک می شود!

این آزمایش در صورتی که دوست شما کاملاً بی حرکت در کنار یک تخته صاف و با رنگ روشن باشد با کیفیت بهتری انجام خواهد شد. شما باید تا جایی که ممکن است سر خود را نیز بی حرکت نگه دارید.

اگر شما در دیدن پاک شدن صورت دوست خود مشکل داشتید، احتمالاً یکی از چشمان شما قوی تر از دیگری است. این آزمایش را یکبار دیگر با جابه جا کردن جای چشم هایی که به همراه و آینه نگاه می کنند، تکرار کنید.

اشخاص از دیدن این اثر بسیار متعجب می شوند؛ گروه کمی موفق به دیدن این اثر نمی شوند. ممکن است مجبور باشید برای رسیدن به موفقیت این آزمایش را بارها انجام دهید. زود خسته نشوید! به خودتان زمان بدهید تا تأثیر آن را مشاهده نمایید.

چه اتفاقی افتاده؟

به طور معمول، چشمان ما تصاویری با تفاوت های جزیی را از جهان اطراف به ما می دهند. مغز ما این تصاویر جدا را گرفته، تحلیل و ترکیب می کند تا به یک تصویر سه بعدی دست یابد.

در این آزمایش، آینه باعث می شود که چشمان شما تصاویر کاملاً متفاوتی دریافت کنند.یکی از چشمان مستقیماً به شخص دیگر می نگرد، در حالی که چشم دیگر به صفحه سفید و دست در حال حرکت ما می نگرد. مغز شما تلاش می کند که این دو تصویر را با هم ترکیب کند و به تصویر واحدی برسد.

مغز بسیار به تغییرات و حرکت حساس است. تا زمانی که همراه شما کاملاً بی حرکت نشسته است، مغز بیشتر به اطلاعاتی که از طرف دست در حال حرکت می آید توجه می کند، و بخشی از صورت شخص پاک می شود! کسی نمی داند که چرا و چگونه بخشی از صورت باقی می ماند، ولی به نظر می رسد که چشم ها و دهان آخرین اجزایی هستند که پاک می شوند. دهان باقی مانده باعث نام گذاری این آزمایش شده است.

و در آخر

نام این آزمایش "گربه رنگ پریده" از "آلیس در سرزمین عجایب" اثر"لوییز کارول" گرفته شده است که در آن گربه غیب می شد، در حالی که تنها لبخندی از آن باقی مانده بود!