شبکه هایی از رگهای خونی که از سلولهای انسانی گرفته شده در سطح مغز موشها رشد داده شده است، این رگهای خونی تا 9 ماه شبیه رگهای خونی طبیعی کار می کنند.

تحقیقات پیشین با استفاده از روشهای مشابه در تولید رگهای خونی بادوام ناکام مانده بود و این رگها وقتی که در بدن حیوانات رشد داده می شد عملکردی از خود نشان نمی داد.

براساس اعلام محققان، توانایی دانشمندان برای ترمیم یا رشد رگهای خونی جدید می تواند پایه ای برای درمانهای جدید بیماریهای قلبی و دیابت باشد.

محققان در شرح این تحقیقات علمی که نتایج آن در مجله مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده فرآیندی را توصیف کرده اند که چگونگی استفاده از یک نوع سلول بنیادین انسانی را برای تولید سلولهای اولیه عروقی که به نوبه خود رگهای خونی را شکل می دهند، شرح می دهد.

این سلولها پس از آن که در سطح مغز موش کاشته شد، ظرف دو هفته به رگهای خونی کار آمد تبدیل می شود و تا 280 روز این عملکرد موثر خود را ادامه می دهد.

سلولهای مشابه نیز به جای مغز زیر پوست کار گذاشته شده نیز موجب تشکیل رگهای خونی شده است، اما این نوع رگها عمر کوتاه تری داشتند و برای تولید رگهای خونی به پنج برابر بیشتر سلول ابتدایی نیاز داشتند.

دکتر راکش جین از بیمارستان عمومی ماساچوست که این تحقیقات را هدایت می کرد، گفت: تیم ما یک روش موثر برای تولید سلولهای ابتدایی عروقی از سلولهای بنیادین انسانی یافته و از آنها برای تولید شبکه هایی از رگهای خونی مهندسی شده در موشهای زنده بهره گرفته است.

وی افزود: فناوری سلولهای بنیادین نیروی بالقوه قابل توجهی برای عرصه پزشکی ترمیمی به همراه داشته است اما چالش گرفتن سلولهای کارآمد از سلول های بنیادی پرتوان القایی هنوز به قوت خود باقی است.

پزشکی ترمیمی شاخه ای از علم نوین پزشکی است که هدف آن ترمیم و احیا بافت یا اندام آسیب دیده یا از دست رفته بوده که باتوجه به نوع رویکرد و روش درمانی به انواع گوناگونی شاخه بندی شده است. سلول درمانی، درمان با استفاده از سلول‌های خود بیمار، درمان با استفاده از سلول‌های دهنده غیرخودی، درمان با عوامل رشد، استفاده از پروتئین‌های نوترکیب، استفاده از مولکول‌های کوچک، مهندسی بافت و ژن درمانی انواع مختلف پزشکی ترمیمی به شمار می رود.