اغلب افراد تجربه دندان نهفته را در خود و یا اطرافیان دارند. نهفتگی دندان ‌ها، به خصوص در مورد دندان های عقل اختلالی رایج و آشنا می باشد.

دندان نهفته به دندانی گفته می شود که به علت کوچک بودن فک و کمبود فضا، نامتناسب بودن قوس دندانی، تراکم غیر طبیعی استخوان و یا مزاحمت و اشغال فضا توسط دندان های مجاور، در زمان مناسب رشد نمی کند و معمولا روی آن با استخوان، بافت مخاطی و یا هر دو پوشیده می شود.  

شایع ترین دندان های نهفته به ترتیب عبارتند از: دندان های عقل، دندان های نیش بالا و دندان های آسیاب کوچک.

متخصصان توصیه می کنند که دندان های نهفته باید پس از تشخیص هر چه سریع تر خارج شوند و یا در صورت امکان از طریق تکنیک های ارتودنسی به قوس دندانی هدایت گردند. با افزایش سن، جراحی دندان های نهفته دشوارتر شده و با عوارضی همراه خواهد بود.

در صورت عدم امکان هدایت دندان نهفته به جایگاه اصلی آن در قوس دندانی، خارج کردن آن ضروریست، زیرا می تواند موجب عفونت، ایجاد کیست، تومور، صدمه و بی نظمی در دندان‌های مجاور و خطر شکستگی استخوان فک در مواجهه با ضربات شود.

برای پیشگیری از نهفتگی دندان، تشخیص به موقع این اختلال و خارج کردن دندان نهفته باید به صورت منظم و از دوران کودکی تحت نظر دندانپزشک بود.