بر اساس مطالعه ای که بر روی 31000 کودک نروژی و والدین آنها انجام شد، استرس و اضطراب پدر بر تکامل عاطفی و رفتاری کودک موثر است.

مطالعات پیشین نشان داده بودند که سلامت روانی مادر در طی دوران بارداری و پس از آن، بر سلامت کودک تاثیرگذار است. اختلالات روانی شدید در مادر، سلامتی و تکامل روانی کودک را تحت تاثیر قرار می دهد.

در مطالعات اخیر مشخص شد که سلامت روانی پدر نیز یک عامل مهم درتکامل کودک است، در حالی که پیش از این و بر اساس دیدگاه سنتی تصور می شد که مادر تنها عامل موثر بر کودک می باشد.

این تیم تحقیقاتی در ماه 4 تا 5 بارداری، پدران را مورد بررسی قرار دادند. سلامت روانی آنها از جمله احساس افسردگی و ترس ارزیابی شد.
سلامت روانی مادر و همچنین تکامل رفتاری، اجتماعی و عاطفی کودکان در 3 سالگی نیز مورد مطالعه قرار گرفت. علاوه بر این متخصصان اطلاعاتی را در مورد تغییرات خلق و خو، نزاع و درگیری و اضطراب کودکان جمع آوری نمودند.

استرس روانی بالا در 3 درصد پدران گزارش شد و نتایج نشان دهنده ارتباط بین سلامت روانی پدر و تکامل کودک او بود. کودکانی که در 3 سالگی بیشترین مشکلات عاطفی را داشتند، متعلق به پدرانی بودند که استرس روانی آنها بالا بود.

محققان معتقدند که این ارتباط ممکن است ناشی از ژنتیک باشد. برخی نیز بر این باورند که سلامت روانی مادر باردار تا حد زیادی تحت تاثیر افسردگی همسر وی قرار می گیرد، در نتیجه این اختلال بر کودک نیز تاثیر گذار است. اضطراب پدر، ترشح هورمون های مادر در دوران بارداری را تحت تاثیر قرار داده، بنابراین شرایط روانی و حتی خواب مادر دستخوش تغییر می گردد.

در تحقیقات قبلی مشخص شده بود که کودکان تحت تاثیر افسردگی مادر هستند و واقعیت این است که این افسردگی تا حدی به رفتار و شرایط روانی پدر وابسته است. بنابراین می توان این طور نتیجه گرفت که سلامتی روانی پدر نیز نقش تعیین کننده ای در تکامل کودک ایفا می کند.

این مطالعه تاکید می کند که برای پیشگیری از اختلالات روانی کودک باید هم سلامت روانی مادر و هم پدر مورد توجه خاص قرار گیرد.

شرح و نتایج این مطالعه در مجله آمریکایی کودک به چاپ رسیده است.