برای هزاران سال هرم مسدود و مکشوف باقی مانده بود تا در سال 820 پس از میلاد عبداله مامون پسر‌هارون‌الرشید که از جسارت‌های او در کتاب هزار و یک شب زیاد یاد شده است تصمیم گرفت تا هرم را ببیند البته انگیزه اصلی او راه‌یابی به داخل هرم و یافتن گنج‌ها و مدارک تاریخی و جواهراتی بود که تصور می‌رفت در هرم وجود داشته باشد.

او معماران و کارگران بسیاری را با خود به داخل هرم برد اما سنگ‌های هرم به حدی سفت و محکم بودند که با ابزار آهنی نمی‌شد آنها را از سر راه برداشت.

بنابراین او تصمیم گرفت که سنگ‌ها را با آتش داغ کنند و سپس با ریختن سرکه سرد در آن‌ها ایجاد شکاف نمایند. سرانجام بعد از تلاش بسیار به درون هرم رفتند آن‌ها مسیرهای بسیاری را در هرم پیدا کردند و نام‌هایی نیز برای آن برگزیدند، اما هیچ‌گونه جواهراتی در آنجا یافت نشد، تنها مشتی خاک و سنگ و فضله حیوانات. اما مامون که از ادامه کار خسته شده بود و نتیجه‌ای از زحمات خود بدست نیاورده بود در یک فرصت مناسب جواهراتی را گوشه‌ای پنهان نمود و سپس همراهان خود را برای ادامه کار به آنجا دعوت کرد بدین صورت به آن‌ها دلگرمی داد اما دیگر چیزی در آنجا نبود.

بدین سان اولین تلاش انسان‌ها در مورد هرم به ناکامی رسید. و تا امروز هیچ کس دقیقا نمی داند اهرام برای چه ساخته شده چون نه جسدی در آن یافت شده که نشان دهد فراعنه در آن دفن شده‌اند و نه سند و مدرکی تاریخی در این مورد بعد هم اهرام بر خلاف رسومات آن زمان بدون هیچ‌گونه زیبایی">آرایشی می‌باشد و اصلا در داخل هرم نیز تزیین به کار نرفته است. بسیاری از دانشمندان بزرگ دنیا معتقدند که هرم برای هدفی متعالی و عظیم بنا شده اما چه هدفی هیچ کس نمی داند!!!
بنابراین تا به امروز مشخص نیست این بنای بزرگ به چه دلیل ساخته شده است.