سایتی سراسر مطلب علمی و زیبا

http://nabeghekochooloo.rozblog.com/

شست و شوی روزانه مو با آب‌هایی که شامل  عناصری مثل کلر هستند، سبب خشک شدن موها و شکنندگی آنها می‌شود. شست‌وشوی مو با شامپوی مناسب بعد از استخر ضروری است و بهافرادی که روزانه شنا می‌کنند، توصیه می‌شود موها را با شامپوهای نرم‌کننده و حالت‌دهنده شست‌وشو دهند.

دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاه متخصص پوست و مو در مجله دنیای سلامت نوشت: آیا تا به حال اندیشیده‌اید که چقدر از موهایتان که نعمت‌های خداوندی برای زیباتر به نظر رسیدن شما می‌باشند مراقبت می‌نمایید؟ گاهی آنقدر درگیر زندگی و کار روزمره می‌شویم که فراموش می‌کنیم موها نیز نیاز به رسیدگی دارند. خاطرنشان می‌سازد خوانندگان زیادی از روش‌های مختلفی سوالاتی را در خصوص مو به مجله ارسال نموده‌اند که بخشی از این پرسش‌ها دسته‌بندی و جهت پاسخ‌گویی به آقای دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده متخصص پوست و مو ارجاع گردید و ایشان هم با دقت نظر سوالات را پاسخ داده‌اند که توضیحات ارائه شده جهت اطلاع خوانندگان عزیز درج می‌گردد.

آیا سفیدی موی سر درمان قطعی دارد؟
سفید شدن مو، هیچ ربطی به نوع ملانین موجود در بدن ما یا به عبارتی تیره و روشن بودن موهای‌مان ندارد. سلول‌های رنگدانه‌ای مو برای ساخت ملانین به آنزیم‌های خاصی نیاز دارند و بر اساس تفاوت آنزیم‌های شرکت‌کننده، دو نوع ملانین را تولید می‌کنند: یوملانین که مسؤول رنگ قهوه‌ای روشن تا سیاه تیره و فائوملانین مسؤول رنگ زرد بلوند تا قرمز تیره است. سفیدشدن مو برای همه اتفاق می‌افتد. این پدیده در مردان حدود 30سالگی و در زنان در35 سالگی رخ می‌دهد. ملانوسیت‌ها هر10 سال، 10 تا 20 درصد از ظرفیت تولید رنگ خود را از دست می‌دهند. اگرچه چگونگی از دست دادن این رنگدانه‌ها دقیقاً مشخص نیست، اما می‌دانیم در نخستین مراحل خاکستری شدن مو، ملانوسیت‌ها هنوز به صورت غیرفعال وجود دارند. وقتی ملانوسیت کاملاً فاقد رنگدانه شود، مو سفید و اگر تعداد ملانین یک تار مو کمتر از حالت عادی شود آن مو خاکستری و نقره‌ای می‌شود. فقط پیری مو را سفید نمی‌کند. باید گفت که سفیدشدن موها یکی از آشکارترین نشانه‌های بالا رفتن سن است، اما همیشه به علت سپری شدن روزهای زندگی نیست و عواملی همچون کمبود ویتامین B12، بیماری تیروئید، نوعی بیماری سیستم ایمنی، سیگارکشیدن (سرعت سفید شدن مو درسیگاری‌ها، چهار برابر افراد غیرسیگاری است)، کم‌خونی، رژیم‌های سخت و طولانی‌مدت، عوامل ارثی، بیماری‌ها و افزایش گلبول‌های سفید خون نیز باعث سفیدی زودهنگام و بیش ازحد موها می‌شود.
سفیدشدن موی انسان سفیدپوست زودتر از بیست‌سالگی و سفید شدن موی افراد سیاهپوست زودتر از سی‌سالگی را، سفید شدن زودرس مو می‌گویند. البته نسبت به عوامل تغذیه‌ای و ژنتیکی، حدود سنی ذکر شده تغییر می‌کند. از طرفی در برخی افراد موها بسیار زود شروع به سفید شدن می‌کند که باید گفت شروع این اتفاق بستگی به ژنی دارد که از والدین خود به ارث می‌بریم. برخی افراد تصور می‌کنند یک استرس ناگهانی باعث می‌شود موها یکشبه سفید شود، اما دیدگاه‌های علمی با این ادعا سازگار نیستند. جالب است بدانید که کندن موی سفید باعث سفید شدن موهای سیاه نمی‌شود، بلکه فقط همان یک تار موی سفید مجدداً رشد می‌کند و بقیه موها شرایط خاص خود را دارند.
امروزه ترکیبات جدیدی به بازار آمده است که در اشکال مختلف شامپو، کرم یا ژل قادر است با مصرف مکرر موهای سفید را تیره‌تر کند. با وجودی که این تغییر رنگ کاملاً تیره نیست و بیشتر، مو را به رنگ خاکستری تیره تا قهوه‌ای در می‌آورد، برای اغلب افراد قابل قبول می‌باشد.

آیا تراشیدن موی سر باعث رشد آن می‌شود؟
با تراشیدن موها مرحله رویش موها تغییر نمی‌کند. موهای جدید ساختمان قبلی خود را حفظ می‌کنند، ولی موهای کوتاه‌تر نسبت به موهای بلندتر انعطاف‌پذیری کمتری دارند. زمانی‌که انتهای موی در حال رشد از پوست خارج می‌شود، به علت ضخیم بودن انتهای آن نسبت به قبل این تصور اشتباه ایجاد می‌شود که موی جدید ضخیم‌تر از قبل است.

چه زمانی باید موها را کوتاه کرد؟
کوتاه کردن مو نیز جزئی از نظافت شخصی مو محسوب می‌گردد. داشتن موهای مرتب و اصلاح‌شده، نشانه نظم و انضباط در زندگی است. مقید بودن به اصلاح مرتب موها به عنوان جزئی از برنامه حساب‌شده زندگی می‌تواند فرد را در انجام بقیه امور شغلی، اجتماعی و خانوادگی تابع نظم و قانون نماید. نکته دوم آنکه کوتاه کردن موها باعث کاهش آسیب‌های محیطی به ساقه مو می‌شود و به کاهش ریزش مو ناشی از کشش و یا شکستن ساقه مو کمک می‌کند. تعداد دفعات اصلاح موها بستگی به چند عامل دارد: یکی مدل مویی که انتخاب می‌شود؛ مثلاً بسته به اینکه مدل موهای بلند یا کوتاه انتخاب گردد. دیگر سرعت رشد موها، چرا که رشد موها در بعضی افراد کندتر و در برخی سریع‌تر است. عامل دیگر، وضعیت‌های خاصی که برای موها ایجاد می‌شود؛ مثلاً کسی که دچار موخوره می‌شود باید هرچه زودتر آن را از قسمت دوشاخه‌شده کوتاه نماید تا به سمت ابتدایی مو گسترش پیدا نکند و یا شخصی که دچار آسیب شدید موها شده، بهتر است آن را کوتاه کند تا شکستن موها کمتر شود.
شست‌وشوی صحیح موها بعد از استخر چگونه است؟
به طور کلی دفعات شست‌وشو بستگی به میزان چربی پوست سر، نوع شغل، آلودگی محیط، مدل انتخابی مو، استفاده از مواد آرایشی و وجود بیماری‌های خاص دارد. شست‌وشوی مکرر موها باعث ریزش موی دائمی نمی‌شود، ولی نباید بیش از حد ماساژ دهید و باعث آسیب‌دیدگی ساقه مو شوید، چرا که باعث شکسته‌شدن موها می‌شود. به طور معمولی دو تا سه بار در هفته جهت شست‌وشوی موها کافی است. تماس روزانه مو با آب‌هایی که حاوی موادی مانند کلر هستند، باعث خشک شدن موها و شکنندگی آنها می‌شود. شست‌وشوی مو با شامپوی مناسب پس از استخر الزامی است و به افرادی که روزانه شنا می‌کنند، توصیه می‌شود موها را با شامپوهای نرم‌کننده و حالت‌دهنده شست‌وشو دهند؛ زیرا با این کار لایه‌ای بر روی مو ایجاد می‌شود که از خشک‌شدن مو جلوگیری کرده و باعث سهولت در شانه‌شدن مو و شفافیت موها می‌شود.

خانم‌هایی که شاغلند و دائم مقنعه سرشان است و با مشکلات ریزش مو مواجهند، باید برای تقویت موهای‌شان چه کنند؟
ریزش مو در خانم‌ها به پوشش سر آنها ارتباطی ندارد، ولی به طور کلی در مورد تقویت موها خیلی وقت‌ها گفته می‌شود که فلان ماده گیاهی و یا فلان فرآورده را روی سر بمالید تا باعث تغذیه و تقویت پوست سر و موها شود. البته شما چنین سخنی را از یک متخصص پوست نمی‌شنوید، بلکه این حرف را کسی می‌زند که از ساختمان مو و پوست اطلاعی ندارد.
در واقع هر چقدر شما مواد غذایی مختلف و انواع ویتامین‌ها را روی موها بمالید، تأثیری در افزایش رشد موها ندارد. بنابراین چیزی به نام «ویتامینه کردن موها» مبنای علمی ندارد و این مسأله تنها اسباب دست عده‌ای جهت خالی کردن جیب مردم شده است. به طور طبیعی تغذیه مو از طریق رگ‌هایی که به ناحیه پاپی مو می‌رسند، صورت می‌گیرد. از طریق این رگ‌ها مواد مورد نیاز وارد ریشه مو می‌شود و در اختیار سلول‌های سازنده مو قرار می‌گیرد و از سوی دیگر مواد زائد سلول‌ها از طریق رگ‌های همان ناحیه خارج می‌گردند. در صورتی که مواد مورد نیاز برای رشد سلول‌های سازنده مو کافی نباشد (خواه این مسأله به علت کمبود کلی آن ماده در بدن باشد، مثلاً به علت کمبودهای تغذیه‌ای و یا به خاطر نقصان در خونرسانی، به موها، مثلاً به علت اشکالات عروقی) باعث ریزش مو و یا رویش موهای غیر طبیعی می‌گردد. بنابراین لازمه داشتن موهایی سالم و باطراوت، برخورداری از تغذیه مناسب و کامل می‌باشد؛ همچنان که این قضیه در مورد تمامی اعضای بدن صادق است. کمبودهای تغذیه‌ای علت شایعی برای ریزش مو نیست و نباید هر کسی که دچار ریزش مو شد علت را نوع تغذیه او بدانیم. در مواردی که ریزش و یا خرابی موها به علت کمبود تغذیه باشد، معمولاً علائم دیگری هم در فرد مبتلا وجود دارد و این طور نیست که شخصی در سلامت کامل و بدون هیچ شکایت دیگری فقط موهایش بریزد. بنابراین در یک فرد معمولی که تغذیه مناسبی (در حد معمول جامعه) دارد، نیازی به استفاده از داروهای تقویتی مثل انواع ویتامین‌ها، کلسیم و… جهت جلوگیری از ریزش مو نیست و تجویز آنها هم دردی را دوا نخواهد کرد. باید مسأله «ویتامین‌زدگی» و تصورات غلطی که در رابطه با مصرف این فرآورده‌ها در جامعه وجود دارد، مورد توجه قرار گیرد و در این رابطه با پزشک متخصص مشورت شود.

منبع-http://www.salamaneh.com

کودک به علت دیدن خوابهای ترسناک از خواب بیدار می شود و اغلب بخشی از خوابی که موجب ترس وی شده و یا تمامی آن را به یاد می آورد

هر انسان یک سوم زندگی خود را به خواب اختصاص می دهد. همین یک سوم تاثیر زیادی بر نحوه گذراندن دو سوم دیگر دارد از دیدگاه کلاپارد” بروز آمرانه خواب قابل قیاس با یک غریزه است”. یک دوره کامل خواب شامل پنج مرحله است. مرحله یک مرحله خواب آلودگی، سستی و به خواب رفتن است. مرحله دو شامل خواب سبک است و مرحله سه مرحله گذار به مرحله عمیق است و مرحله چهارم مرحله خواب واقعی یا عمیق است.

مرحله پنجم مرحله ای است که به دلیل تفاوت امواج مغز و خصیصه های الکتروفیزیولوژیکی، به آن خواب متناقض می گویند. در خواب متناقض فرد دچار حرکات سریع چشم و سست شدن تنود عضلانی می شود.

بسیاری از خوابدیده ها در این مرحله اتفاق می افتد. خواب کودک و بزرگسال تفاوت هایی با هم دارند. از جنبه کمی، تفاوت آشکار در نیاز خواب کودک و بزرگسال دیده می شود.

یک نوززاد شبانه روز به طور متوسط 16 الی 17 ساعت می خوابد. با بالاتر رفتن سن به تدریج نیاز به خواب کم می شود. بین سیزده تا پانزده سالگی به 8/5 ساعت میرسد. میزان خواب در بزرگسالی تحت تاثیر تفاوت های فردی قرار می گیرد اما به طور متوسط 6/5 ساعت را به عنوان معیار خواب بهنجار در نظر گرفته اند. از حدود چهار ماهگی خواب شب و روز کودک از هم جدا می شود.

در حدود دو سالگی اغلب کودکان از خوابیدن اکراه دارند و در برابر خوابیدن مقاومت می کنند. بسیاری از آنها نیمه های شب بیدار می شوند و این بیداری همراه با اولین رویاهایی است که می بینند و اغلب کودکان از تاریکی و تنهایی شب اظهار ترس می کنند. خواب بعد از ظهر در حدود 4 سالگی حذف می شود و مجموع خواب به تدریج کم می شود.

بیداری های شبانه تا دو ماهگی کاملا بهنجارند. در نخستین هفته های زندگی، آهنگ بیداری خواب از توالی چرخه های 45 دقیقه ای تشکیل شده است. همزمان با کاهش طول مدت خواب شبانه، مدت زمان چرخه های آن طولانی تر می شود. و در بزرگسالی به 90 دقیقه می رسد. تقریبا از حدود سه ماهگی به خواب رفتن نوزاد کمتر با پایان شیر خوردن ارتباط دارد.

در حدود نه تا دوازده ماهگی کودک نخستین مخالفت های جدی با خوابیدن را ابراز می کند. با تحکیم رابطه با مادر، اطمینان و آرامش کودک بیشتر می شود و راحت تر به خواب می رود.

در آغوش گرفتن، صدا، حرارت و تماس مادر خواب را مملو از یک بار عاطفی می کند و به نوزاد اجازه می دهد که راحت تر بخوابد. در واقع مادر یک “محافظ” واقعی خواب نوزاد است. اگر کودک در روابط محبت آمیز با والدین یا دیگر افراد مورد علاقه اش احساس ایمنی نکند به هنگام خوابیدن اضطراب او پا بر جا می ماند و در به خواب رفتن دچار مشگل می شود.

خواب دیدن:
خواب دیده ها آهنگ چرخه خواب را تعیین می کنند. در بزرگسال جوانی که 7- 8 ساعت می خوابد، حدود 100 دقیقه از مجموع خواب به خواب دیده ها اختصاص پیدا می کند. و خواب صبحگاهی بیشترین زمان خواب دیده ها را در بر می گیرد.

خواب دیدن نوزاد:
حدود 50 تا 60 درصد خواب نوزاد را خواب متناقض تشکیل می دهد. یعنی می توان گفت اضافه خواب نوزاد به صورت خواب متناقض است. اگرچه فیزیولوژی خواب متناقض نوزاد شبیه به بزرگسالی است که خواب می بیند.

اما تصاویر خواب نوزاد مانند خواب دیدن بزرگسالان صریح و سازمان یافته نیست چون هنوز تجربه های نوزاد و ظرفیت های دیداری او محدودند. چه در مورد بزرگسال و چه در مورد نوزاد خواب دیدن برای تعادل روانی اهمیت دارند و محرومیت از آن موجب صدمه دیدن سلامت فرد می شود.

هرچند که  نمی توان مرحله  نرمال  سفید شدن موها را متوقف کرد، ولی خوشبختانه، می شود با برخی شیوه های آسان و بسیار موثر خانگی، مانع از سفیدی زودرس موها شد.

سفید شدن موها، روندی کاملا طبیعی است که افراد در بزرگسالی آن را تجربه خواهند کرد، ولی بروز زود هنگام و قبل از موعد، اتفاقی ناخوشایند است که معمولا کسی از وقوع آن، احساس خوبی نخواهد داشت.

رنگ موی افراد با رنگدانه ملانین مشخص می شود.ملانین در سلولهایی به نام ملانوسیت تولید می شود.

ملانوسیت ها، سلولهایی موجود در فولیکول مو هستند که دو نوع ملانین به نامهای ائوملانین eumelanin (مسئول رنگدانه مشکی و قهوه ای تیره) و  فئوملانین pheomelanin (مسئول رنگ قرمز و زرد) را تولید می کنند.

به طور کلی، تولید ملانین در دوره ای افت می کند و نهایتا متوقف می شود.این دلیل طبیعی سفید شدن موهاست.سنی که در آن، فرد سفیدی مو را تجربه می کند، به طور عمده با وراثت تعیین می شود.بنابراین اگر پدر و مادر یا یکی از آنها، این تجربه را داشته باشند، به احتمال قوی، فرزند آنها هم اینگونه خواهد بود.

اگر تعداد ملانین ، کمتر از حالت طبیعی در مو باشد، آن مو نقره ای یا خاکستری می شود و بعد از طی زمان، ملانین خود را کاملا از دست داده و مو سفید می شود.

فاکتورهای متعددی در این امر دخیل هستند. استرس و نگرانی شدید، برخی بیماریها، وراثت، رژیم غذایی ناسالم ، دوران بارداری، کم خونی،آلودگی، سیگار و …از عوامل مهم وتعیین کننده در سفید شدن موها به شمار می روند.

روش های موثر خانگی برای جلوگیری از سفید شدن و تغییر رنگ موهای سفید

- 1 عدد زنجبیل رنده شده را با یک قاشق عسل مخلوط کنید و این ترکیب فوق العاده را هر روز میل نمایید.اینکار، مانع از سفید شدن زود هنگام موها خواهد شد.

-هفته ای دو بار، پوست و موی سر را با مقداری شیر گاو ماساژ دهید.

-2 قاشق چایخوری پودر حنا، 1 قاشق چایخوری ماست، 3 قاشق چایخوری قهوه، 3 قاشق چایخوری آب نعناع،1 قاشق چایخوری خمیر شنبلیله و 2 قاشق چایخوری برگ ریحان را با هم مخلوط کرده و پوست و موی سر را به این ترکیب آغشته سازید و پس از 3 ساعت موها را با شامپو بشویید.حنا، نرم کننده کاملا طبیعی و فوق العاده موثری است که استفاده از آن،علاوه بر نرم کردن موها، مانع از سفیدی زودرس موها نیز می شود.

-مقداری آب لیمو و روغن نارگیل را با هم مخلوط کرده و روزانه پوست و موی سر را با آن ماساژ دهید و بگذارید 20-15 دقیقه روی موها بماند.این کار ، نه تنها مانع از سفید شدن زودهنگام موها می شود، بلکه با حفظ سلامتی موها، آنها را زیبا و درخشان می سازد.

-آب پیاز هم درمان موثری دیگری برای موهای سفید محسوب می شود.در ضمن، از طاسی موها نیز جلوگیری کرده و البته رنگ قرمز ملایمی به موها می بخشد.

-مخلوط حنا با روغن نارگیل هم روشی بسیار موثر برای رهایی از سفید شدن موها خواهد بود.

-با مقداری پودر حنا و روغن کرچک و مقدار کمی آب لیمو،خمیری درست کنید و آنرا یک ساعت روی پوست و موی سر قرار دهید.بعد از این مدت، موها را بشویید.

علاوه بر این درمانهای طبیعی، به رژیم غذایی خود هم توجه خاصی داشته باشید.مصزف زیاد میوه و سبزیجات برگ سبز را در رژیم غذایی خود، هرگز فراموش نکنید.

همچنین مواد غذایی غنی از پروتئین، ویتامین A ،B12 ،روی ، ید،آهن، مس،اسیدهای چرب ضروری امگا3 ، اهمیت ویژه ای در رژیم غذایی خواهند داشت.

در ضمن، گاهی سفیدی زودهنگام موها می تواند نشانه ای از یک بیماری باشد.بنابراین با در نظر گرفتن تمامی نکات ذکر شده، در شرایط خاص، برای ریشه یابی و کشف علل آن می توانید با پزشک متخصص در این زمینه مشورت نمایید.

از کشیدن سیگار، مصرف بیش از حد الکل و کافئین خودداری کرده و استرس خود را مدیریت نمایید.

مصرف بیوتین، سرعت سفید شدن موها را کند خواهد کرد.بیوتین در موادی مثل زرده تخم مرغ،گوجه فرنگی، شیر گاو، جو، گردو، بادام، هویج، دانه سویا،شیر بز و … یافت می شود.

منبع- مه شو

بهره گـیـری از ” خنده” برای درمان ناهنجاری های فکـری و عارضـه های جـسمـی، نخستین بار نیست که به مرحله اجرا درمی آید. پیش از این در کشور ژاپن به معجزه خنده پی برده و از آن برای آرامش روح و روان استفاده نموده اند.

نتایج بررسی‌ها تایید کرد که خنده درمانی نگرانی و آشفتگی در بیماران را 20 درصد کاهش می‌دهد که این بازده برابر با روش دارودرمانی و مصرف داروهای معمول روان پریشی است. پس از 12 هفته اجرای برنامه‌های خنده درمانی، شادی و رفتارهای مثبت دراین بیماران مشاهده شد.

این آزمایشات بعنوان اولین مطالعه اصلی در زمینه تاثیر خنده درمانی روی خلق‌ وخو، اضطراب، آشفتگی‌های رفتاری و حضور اجتماعی نشان داد که این روش چه در کوتاه مدت و چه در بلندمدت از نگرانی و ناآرامی‌های بیماران مبتلا به زوال عقل می‌کاهد.

نتایج بررسی‌ها در این مطالعه تایید کرد که خنده درمانی نگرانی و آشفتگی در این بیماران را 20 درصد کاهش می‌دهد که این بازده برابر با روش دارودرمانی و مصرف داروهای معمول روان پریشی است. پس از 12 هفته اجرای برنامه‌های خنده درمانی، شادی و رفتارهای مثبت دراین بیماران مشاهده شد.

آیا تاکنون از خود پرسیده ایدکه چند بار در روز از ته دل می خندید؟ آیا آدم خوش خنده و خوشرویی هستید یا گرفته و عبوس و به اصطلاح جدی و مبادی آداب! پژوهشهای گوناگون در زمینه اثرات خندیدن بر جسم و روح بیانگر این واقعیت است که خندیدن سبب از بین رفتن بسیاری از فشارهای روحی و روانی شده و راندمان کاری را در افراد بالا می برد. خنده تنها مجموعه یی از اصوات بلند و گاه ناهنجار نیست که از حنجره ما خارج شود، بلکه خنده می تواند بر تمام ابعاد انسان تاثیر بگذارد.

دکتر «مجید پزشکی» روانشناس و نماینده باشگاه جهانی خنده در ایران و پژوهشگر خنده درمانی است. به این بهانه با او گفت وگویی انجام دادیم که با هم می خوانیم:

در کشور هندوستان برای تشویق مردم به اینکه از دل مشغولی های روزانه خود دست برداشته برای لحظه ای هم که شده با “خنده” مشکلات خود را فراموش کنند، دست به ابتکار جالبی زده اند و دوره هایی تحت عنوان “خنده درمانی” تشکیل داده اند این دوره ها با استقبال بسیاری روبه رو شده است. بهره گـیـری از ” خنده” برای درمان ناهنجاری های فکـری و عارضـه های جـسمـی، نخستین بار نیست که به مرحله اجرا درمی آید.

پیش از این در کشور ژاپن به معجزه خنده پی برده و از آن برای آرامش روح و روان استفاده نموده اند. طی یک برنامه از پیش تعیین شده در کلاس های خنده درمانی برای علاقمندان به آرامش درونی، فواید خنده به طور مبسوط، شرح داده می شود. در این راستا بر این نکته تاکید می شود که بسیاری از ما اکثر وقت خود را در محل کار سپری می نماییم، جایی که بیشترین فشار را از لحاظ کاری متحمل می شویم، بیماری های زیادی مانند “فشار خون”، “نارسایی های قلبی”، “بی خوابی و افسردگی” حاصل فشارهای بیش از اندازه ای هستند که هر کدام از ما روزانه با آنها دست و پنجه نرم می کنیم، اضطراب و استرس محیط کار و فعالیت ممکن است به وضعیت بدتر مانند اعتیاد به مواد مخدر یا تفریحات غیر سازنده منجر شود. از این رو، تمرین خنده به فواصل زمانی در روز باعث می شود اکسیژن بیشتری به مغز برسد و با آزاد شدن هورمون های انرژی زا در بدن، فرد احساس آرامش بیشتری کند. پس سعی کنید همیشه لبخند بر لبانتان باشد.دست کم پس از هر دو یا سه ساعت کار مداوم یک نفس عمیق کشیده گردن و شانه هایتان را به عقب خم کنید تا به اصطلاح خستگی از تنتان بیرون برود. خنده درمانی سیستم ایمنی بدن را افزایش داده باعث می شود کمتر دچار سرماخوردگی و عطسه شوید همین طور بروز عفونت های حلق و ریه را تا حد قابل ملاحظه ای کاهش می دهد. خنده استقامت بدن را در ابتلا به بیماری هایی همچون آسم، برونشیت، سردردهای عصبی و میگرن، و نیز دردهای ناشی از آرتروز، دیسک کمر و ستون فقرات افزایش می دهد.

خنده درمانی درحقیقت نوعی تمرکز فکری محسوب می شود که افکارانسان را از دنیای فیزیکی جدا می کند تا جایی که ذهن به هیچ چیز دیگری نمی اندیشد.

خوشبختانه ما ایرانیان انسان های معاشرتی و اجتماعی هستیم و همیشه در جمع های خودمانی لطیفه می گوییم و همه با هم می خندیم. این نشان می دهد که تا چه اندازه در درون، شادی نهفته داریم. حتی بزرگان و شاعران برجسته ما هم آثار مثبت خنده را خیلی پیش تر از دیگران کشف کرده اند. به طوری که حتی در اشعار شاعران کهن همانند سعدی، حافظ، مولانا و غیره از خنده سخن به میان آمده است.

سعدی در قرن هفتم درباره خنده می گوید

چو به خنده درآیی چه جای مرهم ریش             که ممکن است بر جسم مرده جان آری

یا فردوسی می گوید

چو شادی بکاهد، بکاهد روان                             خرد گردد اندر میان ناتوان

در سال های اخیر تحقیقات زیادی درباره خنده انجام شده که با نگاه به این تحقیقات می توان دریافت تا چه اندازه این پدیده می تواند مهم باشد. بر این اساس اگر انسان یک ساعت به صورت متوالی بخندد به طور متوسط 500 کالری می سوزاند، یک دقیقه خنده مساوی با چهل بار تنفس عمیق است. وقتی پانزده دقیقه بخندیم یعنی پانزده دقیقه بر روی نقاله های متحرک دویده ایم. پس می بینید که پدیده به ظاهر ساده خنده چه آثار مفیدی می تواند بر تمام دستگاه های مهم بدن مثل دستگاه تنفس، گوارش، اعصاب، مغز و دستگاه ایمنی بدن داشته باشد.

منبع-پارس ناز

مو یا لولو؟!

وقتی واکنش ها و رفتارهای کودک را در مرحله های مختلف رشد بررسی می کنیم، متوجه می شویم واکنش و احساس کودک در ماه های مختلف، نسبت به اشخاص جدید کاملاً متفاوت است. برای مثال، تغییر احساس و واکنش نوزاد نسبت به پزشک این گونه است: نوزاد دو ماهه اصلا توجهی به پزشک ندارد و هنگامی که نوزاد برای معاینه روی تخت خوابانده می شود، ممکن است بیشتر به مادرش نگاه کند ولی نوزاد در چهارماهگی، برای پزشک یا اطرافیان بسیار شیرین است، چون وقتی پزشک به او لبخند می زند یا برای او صدا درمی آورد، طفل در جواب لبخند می زند و دست و پای خود را با شوق حرکت می دهد. او تلاش می کند تا به صداهای اطرافیان پاسخ دهد.

5 ماهگی

از 5 ماهگی، طفل شروع به تغییر می کند و در نه ماهگی، با دیدن یک غریبه، فوری ساکت می شود. با شک و تردید شخص را می نگرد و بالاخره شروع به گریه می کند و گاهی مثلا در مطب پزشک ، مدت ها بعد از تمام شدن معاینه باز هم فریاد می کشد. این مرحله، برای نوزاد بسیار حساس است و مقابل اشخاص جدید احساس خطر کرده، داد و فریاد می کند. به این رفتار کودک، ترس یا اضطراب از بیگانگان گفته می شود و این سوال پیش می آید چرا کودکی که تا چندی قبل به همه لبخند می زد ناگهان از همه می ترسد؟

 6 ماهگی

کودک از 6 ماهگی، کم کم می تواند اشخاص یا اشیایی را که جلوی چشمش نیستند، به خاطر آورد، یعنی حافظه او در حال رشد است. او در ماه های اول، فقط حافظه شناخت دارد، یعنی تنها وقتی والدینش را می بیند، آن ها را می شناسد و اگر آن ها را نبیند، نمی تواند آن ها را به خاطر آورد اما او از شش ماهگی، به حافظه بازیافت دست پیدا می کند، یعنی به تدریج می تواند چیزهایی را که نمی بیند هم به یاد آورد. با شکل گیری حافظه بازیافت، او تصویر پدر و مادر را حتی اگر جلوی چشمش است، مقایسه می کند. اگر کودک نتواند تصویر این شخص را در حافظه بازیافت خود پیدا کند، دچار ترس می شود و این سوال برایش پیش می آید که این فرد جدید کیست؟

از 6 ماهگی تا 9 ماهگی کودک نمی تواند تجربه های گذشته خود را به یاد آورد و حادثه ها را به طور منطقی پیش بینی کند. او به طور کامل در زمان حال زندگی می کند. بنابراین وقتی چهره جدیدی می بیند، نمی تواند تحلیل کند که چرا این شخص آشنا نیست و نمی تواند پیش بینی کند که چه چیزی ممکن است پیش بیاید. او چون قادر به راه رفتن و فرار کردن نیست، تنها راه چاره ای که پیدا می کند، گریه و داد و فریاد است.

 15 ماهگی

در 15 ماهگی اضطراب بیگانه کم کم برطرف می شود، زیرا طفل می تواند با تجربه های گذشته خود، تا حدی آینده را پیش بینی کند و شاید این تصور در او به وجود می آید که من این فرد را نمی شناسم، ولی قبل از این، مادرم به من کمک کرده و همه چیز رو به راه شده و دلیلی ندارد که از این فرد بترسم.

بنابراین ترس از بیگانه و اضطراب ناشی از آن، یکی از مرحله های رشد روحی کودک است و اوج آن در 9ماهگی است و تا 15 ماهگی برطرف می شود. اگر فرزند شما در میاه سال اول تولدش، به اشخاص و جاهای جدید، حساس است و غریبگی می کند، برای محافظت او از ترس زیاد، او را از بیگانگان کمی دور نگه دارید تا کم کم با آن ها آشنا شود ولی هرگز او را از دیدن اشخاص غریبه یا مکان های جدید محروم نکنید. این طبیعت طفل است که نسبت به اشخاص غریبه در این سن، مشکوک باشد تا وقتی بتواند آن ها را بشناسد. البته طفل به تدریج به شخص غریبه نزدیک می شود و در نهایت، با او دوست می شود. آشنا شدن طفل با شخص غریبه، به روش های مختلفی انجام می شود. ممکن است ابتدا آرام کنار او بایستد و خیره به او نگاه کند یا موقرانه چیزی را که در دست دارد، مثلا عروسک خود را به او بدهد و بعد پس بگیرد یا ممکن است اسباب بازی های کوچک و قابل حمل خود را از اتاقش بیاورید و جلوی شخص غریبه بریزد.

بنابراین اگر بزرگسالان، هنگامی که یک کودک آن ها را ورانداز می کند، او را تنها و به حال خود بگذارند و به محض دیدن کودک به سمت او نروند و دائم با او صحبت نکنند، کودک نیز برای آشنا شدن با آن ها جرات پیدا می کند. مادران می توانند این نکته را به دیگران تذکر دهند که کودک از توجه فوری و سریع آن ها نسبت به خود خجالت می کشد یا هراسان می شود و اگر کمی صبر کنند، او زودتر با آن ها آشنا خواهد شد.

وقتی کودک شما توانست راه برود، به او فرصت کافی برای آشنا شدن با افراد غریبه را بدهید. مثلا هفته ای چندبار او را با خود به خرید ببرید. اگر امکانش وجود دارد، هر روز کودک خود را به مکان هایی ببرید که سایر کودکان کوچک نیز در آن جا بازی می کنند؛ مثلا محوطه های بازی در پارک ها. البته کودک شما برای همبازی شدن با آن ها لذت می برد و اگر از این سن، به بازی در کنار آن ها عادت کند، به موقع، یعنی در دو یا سه سالگی، برای بازی های دسته جمعی آماده خواهد شد. اگر کودک شما تا 3 سالگی با بچه های دیگر رابطه برقرار نکند، ممکن است ماه های زیادی طول بکشد تا در آینده با آن ها آشنا شود.

مجله شهرزاد