استاد دانشکده طب سنتی تهران گفت: در وعده صبحانه ایام نوروز بهتر است از عسل طبیعی یا مربای به، بالنگ به همراه نان برشته، زرده تخم مرغ آب پز عسلی، مویز و بادام استفاده کرد چون مقوی هستند، هضم راحتی دارند و معده را تقویت می کنند.

غلامرضا کردافشاری در مورد توصیه‌های نوروزی از دیدگاه طب سنتی گفت: حفظ سلامت در ایام نوروز و آغاز توأم با شادی و نشاط فعالیتهای کاری سال جدید پس از اتمام تعطیلات از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چرا که اگر حتی یکی از اعضای خانواده در این روزها به دلیل رعایت نکردن اصول حفظ سلامتی، بیمار شود، سرور و شادی این ایام به کام تمام خانواده تلخ می شود.
وی ادامه داد: صبحانه یکی از مهمترین وعده‌های غذایی است که نقش ویژه‌ای در حفظ سلامت افراد دارد. افراد شاغل ممکن است در طول روزهای کاری به علت کمبود وقت و... صبحانه مناسبی مصرف نکنند اما تعطیلات نوروز زمان مناسبی است که می توان از فواید مصرف این وعده غذایی مهم بهره برد. کردافشاری تصریح کرد: توصیه می شود در وعده صبحانه از عسل طبیعی یا مرباهایی مانند مربای به، بالنگ و سیب بدون شیرابه آن به همراه نان برشته، زرده تخم مرغ آب پز عسلی، مویز و بادام استفاده شود که هم مقوی هستند، هم هضم راحتی دارند و نیز معده و بدن را تقویت می کنند.

این متخصص طب سنتی گفت: در ایام نوروز افراد ناگزیرند برای دید و بازدید در طول یک روز به خانه های متعددی مراجعه کنند. بنابراین لازم است از پرخوری و روی هم خوری غذاها، آجیل، شیرینی و تنقلات، چای و میوه خودداری کنند. کردافشاری افزود: مصرف بی رویه شیرینی‌ و تنقلات به خصوص در کودکان در مدت دوهفته تعطیلات نوروز می تواند باعث بروز مشکلات جدی و بیماریهای گوارشی در آنها شود. استاد دانشکده طب سنتی تهران گفت: پس از مصرف شیرینی و شکلات حتماً به مسواک زدن دندانها توجه شود تا سلامت دهان و دندان در این ایام به مخاطره نیفتد.

 وی افزود: شیرینی های نوروزی معمولا چند ساعت یا حتی چند روز روی میز باقی می مانند: بنابراین شیرینی های تر برای پذیرایی در نوروز مناسب نیستند و روی شیرینی های خشک و تنقلات نیز باید با پوشش مناسب پوشانده شود تا گرد و خاک، آنها را آلوده نسازد. کردافشاری تصریح کرد: استفاده از آجیل مانند بادام،پسته و فندق به حد اعتدال در نوروز مناسب است. اما باید توجه شود که حتی الامکان آجیل را خام و تازه و با پوست تهیه کنید و در موقع مصرف به میزان مورد نیاز آنها را از پوست خارج کنید.

این استاد دانشکده طب سنتی تهران گفت: آجیل مغز شده که به مدت طولانی مانده باشد، خواص غذایی خود را از دست می دهد. به علاوه ممکن است قارچ و کپک در آجیل مانده رشد کند و مصرف آن باعث ایجاد بیماری شود. کردافشاری با بیان اینکه بهتر است در یک وعده از یک نوع آجیل مثلاً فقط پسته یا فقط بادام و... به مقدار متناسب استفاده کرد،ادامه داد: از مصرف مخلوط آجیل باید پرهیز تا هضم مناسبی در بدن ایجاد شود.

محققان دانشگاه هاروارد در مطالعات گسترده ای دریافتند که مصرف حداقل ماهانه 220 گرم گردو خطر دیابت نوع دو را 24 درصد کاهش می‌دهد.

برای انجام این مطالعه رژیم غذایی و وضعیت سلامت 138 هزار زن به مدت 10 سال مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در زنانی که حداقل 220 گرم گردو در رژیم غذایی ماهیانه خود داشتند، خطر چاقی و دیابت نوع دو کمتر از سایرین بود.

متخصصان این اثر را به آنتی اکسیدان ها و  اسیدهای چرب امگا 3 موجود در گردو نسبت می دهند.

هر سال از اواخر بهمن تا آخرین روزهای اسفند ماه تب تند خانه‌تکانی در میان خانواده‌ها شور خاصی به وجود می‌آورد ولی برخی به دلیل عدم رعایت نکات بهداشتی دچار مشکلاتی می‌شوند که دلیل و سببش همین شور خاص روزهای پایانی سال است. یکی از این مشکلات، آلرژی یا حساسیتهای ناشی از گردوغبار و اثرات آن بر چشم است.

به گفته دکتر بهرام آزادی متخصص چشم، گرد و غبار‌‌ها که ذراتی بسیار ریز و حاوی انواع میکروب‌ها، باکتری و ویروس‌ها هستند از دو طریق مستقیم و غیر مستقیم چشم‌ها را تهدید می‌کنند. ورود مستقیم این فاکتور‌‌های تهدید کننده به چشم باعث تحریک ناحیه ملتحمه خواهد شد و این تحریکات در افرادی که زمینه ابتلا به آلرژی چشمی‌دارند زودتر اتفاق می‌افتد به طوری که به سرعت قرمزی چشم و اشک ریزش به سراغ فرد خواهد آمد. وی ادامه داد: تصور برخی افراد بر این است که استفاده از ماسک‌های موجود، مانع عبور ذرات گرد و غبار و یا آلاینده‌ها به ریه می‌شود در حالی که این تصور نادرستی است زیرا این ذرات آنقدر ریز هستند که از پوشش ماسک‌ها عبور کرده و مشکلات مختلفی را به وجود می‌آورند . به عنوان نمونه باید توجه داشت ذرات ریز گرد و غبار و مواد شیمیایی که وارد حلق می‌شوند از طریق بلع و بزاق وارد سیستم گوارشی شده و ضمن اختلالات سیستم تنفسی، تحریکات گوارشی و مشکلات چشمی‌را به صورت غیر مستقیم به وجود می‌آورد.

دکتر آزادی ضمن اشاره به اینکه گاهی اوقات این سوال برای برخی افراد به وجود می‌آید که چرا با ابتلا به برونشیت و یا آنفولانزای ویروسی به ناراحتی‌های چشمی‌دچار می‌شوند؟ علت اصلی را ارتباط میان سیستم گوارشی و دستگاه تنفسی دانست و افزود: آلاینده‌های ناشی از خانه تکانی از طریق مجرای اشکی، مسیر حنجره، مری و سپس معده را طی می‌کنند و طی کردن این چرخه مشکلات متعددی را به وجود می‌آورد که از میان آن‌‌ها می‌توان به تنگی مجرای اشکی اشاره کرد مضاف بر اینکه پیشرفت تنگی مجرای اشکی به انسداد مجرا منجر می‌شود و به این ترتیب فرد نیازمند شیوه‌های درمان جدی خواهد بود اما با این وجود تا به حال تاثیر گرد و غبار و آلاینده‌ها بر بینایی و یا فشار چشم به اثبات نرسیده است.

بهترین عکس العمل
بسیار طبیعی است که هنگام خانه تکانی چشم افراد در معرض گرد و غبار قرار گیرد و حتی مقداری از این آلاینده‌ها و یا مواد شیمیایی وارد چشم شود اما اینکه برای از بین بردن آن‌‌ها چه اقدامی‌انجام شود موضوع بسیار مهمی‌است که در همین راستا دکتر بهرام آزادی توصیه می‌کند برای از بین بردن گرد و خاک و مواد شیمیایی وارد شده به چشم از هیچ شیوه خاصی استفاده نشود زیرا سیستم ترشحی اشک، به صورت خدادای دارای انواع ضد عفونی کننده‌ها است و تنها شستشوی با آب آن هم با دمای معمولی و یا آب جوشیده سرد شده برای پاک کردن چشم از آلاینده‌ها کافی است اما باید توجه داشت در صورت جدی بودن مشکل، پیش از انجام هرگونه اقدام دارویی به پزشک مربوطه مراجعه شود چراکه استفاده خودسرانه یا بیش از حد از اشک مصنوعی و قطره‌های رایج، در ترکیبات طبیعی چشم و اشک تغییراتی به وجود می‌آورد.

از سوی دیگر وی تاکید کرد: مواد شیمیایی مربوط به خانه تکانی که بنا بر نوع ماده، اسیدی، قلیایی و رقیق و غلیظ بودن آن درجه خطر و تهدید کنندگی متفاوتی دارد، در صورت وارد شدن به چشم باید بلافاصله و در اسرع وقت با هر نوع آبی که در دسترس است شستشو داده شود.

شستشوی چشم با چای از دیدگاه چشم پزشکی یک شیوه کاملا نادرست است زیرا هر چه که چای را از صافی‌های ریز عبور دهید بازهم ذراتی در آن باقی خواهد ماند که موجب انسداد مجرای اشکی می‌شود. به عنوان مثال متخصصان چشم توصیه می‌کنند در صورتی که فردی در خیابان مورد حمله اسید پاشی و یا هر ماده شیمیایی خطرناک دیگری قرار گرفت باید بلافاصله و با استفاده از هر گونه آبی که در دسترس است چشمانش شتشو داده شده وسپس به مرکز درمانی منتقل شود چراکه خسارت وارد شده ناشی از آب آلوده بر چشمان فرد قابل جبرانتر از خسارتی است که ماده شیمیایی در فاصله زمانی انتقال فرد به مرکز درمانی وارد می‌کند. باز و بسته کردن چشم‌ها در ظرفی پر از آب، بهترین، ساده ترین و موثر ترین شیوه درمانی است که این متخصص چشم به آن اشاره می‌کند زیرا معتقد است این روش ناراحتی‌های خفیف چشمی‌ را در اسرع وقت از بین خواهد برد ضمن اینکه مشکلات نگران کننده و جدی را تا نیز حد قابل قبولی تخفیف می‌دهد در حالی که به کار بردن شیوه‌های سنتی شستشوی چشم که در گذشته مرسوم بوده است نه تنها تاثیر مثبتی بر جای نمی‌گذارد بلکه عواقبی نگران کننده به دنبال دارد.

برای نمونه شستشوی چشم با چای از دیدگاه چشم پزشکی یک شیوه کاملا نادرست است زیرا هر چه که چای را از صافی‌های ریز عبور داد بازهم ذراتی در آن باقی خواهد ماند که موجب انسداد مجرای اشکی می‌شود و این روش یکی از اصلی ترین دلایل انسداد مجاری اشکی اکثر کودکان در ایران است. وی در پاین این نکته را افزود: " تئین " موجود در چای تنها به طور موقت عروق ملتهب را منقبض کرده و دید را شفاف می‌کند اما عوارض متعددی را در پیش خواهد داشت که باید استفاده از آن را فراموش کرد.

رسمی است که از قدیم بوده و هنوز هم هست؛ این روزها فقط شکل و شمایلش عوض شده، ولی هنوز هم طرفداران زیادی دارد. چه آن روزها که مادربزرگ با نخ و سوزن می آمد و گوش نوزاد دختر را سوراخ می کرد، چه حالا که به کمک دستگاه ها و روش های جدید گوش بچه ها را سوراخ می کنند، این کار مرسوم بوده و طرفدار داشته اما این روزها درباره خطرات و عوارضی هم صحبت می شود که قبلا خبری از آنها نبود. البته نه این که چنین خطراتی وجود نداشته، بلکه فقط کسی به دنبال آنها نبوده و اهمیتی برایشان قائل نمی شده. آن روزها که گوش دختر بچه ها در خانه و به کمک نخ و سوزن سوراخ می شد هم تمام این مشکلات وجود داشت، ولی آن طور که باید مورد توجه قرار نمی گرفت.

روش قدیمی را کنار بگذارید
می گویند گوش این همه نوزاد را سوراخ کرده و هیچ مشکلی پیش نیامده، به همین دلیل هم فکر می کنند هنوز می تواند به کارش ادامه دهد. در صورتی که متخصصان هشدار می دهند و می گویند سوراخ کردن گوش کودکان در خانه عوارض و خطرات بیشتری دارد و می تواند مشکلات متعددی را برایشان ایجاد کند. البته این روزها اغلب افراد ترجیح می دهند این کار را به پزشک بسپارند، ولی هنوز هم بعضی ها هستند که روش قدیمی را بیشتر قبول دارند. دکتر امیر هوشنگ احسانی به این گروه توصیه می کند سوراخ کردن گوش کودکان را به پزشکان بسپارند و به مراکز درمانی مراجعه کنند تا با استفاده از لوازم استریل و بهداشتی این کار انجام شود.
آن طور که این متخصص پوست و مو می گوید: احتمال بروز عفونت در این شرایط بسیار بیشتر می شود و در نتیجه به هیچ عنوان توصیه نمی شود، این کار را در خانه انجام دهید. البته قدیمی ها سوزن را روی آتش می گذاشتند یا از روش های دیگری برای ضدعفونی کردن استفاده می کردند که از نظر بهداشتی صحیح نیست.

علاوه بر این، با این که خیلی ها از همان دوره نوزادی گوش کودک را سوراخ می کنند، اما امروزه توصیه می شود، در سنین بالای سه سال گوش بچه ها را سوراخ کنید و پیش از آن به فکر این کار نباشید. مسلما اگر برای سوراخ کردن گوش کودک به پزشک یا مراکز درمانی مراجعه کنید، راهنمایی های لازم در این زمینه را هم به شما ارائه می دهند و مشکلی از این نظر وجود نخواهد داشت. در کنار همه اینها، سوراخ کردن گوش به کمک نخ و سوزن خیلی دقیق هم نیست و در پایان کار ممکن است سوراخ روی گوش ها قرینه یکدیگر نباشد. بنابراین این نکته هم دلیلی است برای این که کار سوراخ کردن گوش را به متخصص بسپارید.

عفونت هایی که به گوش آویزان می شود
به طور کلی اگر گوش کودکان را در سنین مناسب و در مراکز بهداشتی و معتبر سوراخ کنید، مشکل خاصی وجود نخواهد داشت، اما مسائلی هم هست که شاید در اثر سوراخ کردن گوش ایجاد شود. دکتر احسانی در این باره می گوید: در اثر سوراخ کردن گوش ممکن است مشکلات متعددی برای کودک ایجاد شود که بروز عفونت های مختلف در محل سوراخ گوش یکی از این موارد به حساب می آید. به گفته این پزشک متخصص، زرد زخم شایع ترین عفونتی است که در چنین شرایطی ایجاد می شود. این عفونت میکروبی در اثر استفاده از وسایل غیربهداشتی می تواند در مکان سوراخ گوش بروز کند.

علاوه بر این، اگر برای سوراخ کردن گوش فرزندتان به یکی از این مراکز مراجعه کرده باشید، حتما دیده اید پس از سوراخ کردن از گوشواره هایی از جنس فلزاتی خاص استفاده می شود تا سوراخ گوش باز بماند و پس از آن می توان از گوشواره های طلا یا جنس های دیگر هم استفاده کرد. آن طور که دکتر احسانی می گوید در بعضی از شرایط همین فلزات هم می تواند موجب بروز حساسیت شود که این حساسیت به صورت قرمزی، خارش، التهاب و پوسته ریزی خودش را نشان می دهد.

به گفته عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، احتمال ایجاد گوشت اضافه نیز در این وضعیت وجود دارد و متاسفانه چنین مشکلی قابل پیش بینی هم نیست. به این معنی که ممکن است برای بعضی از افراد گوشت اضافه در محل سوراخ گوش ایجاد شود، ولی بعضی ها هم چنین مشکلی نداشته باشند. در صورت بروز این مشکل، پس از گذشت مدتی در اثر سوراخ کردن، توده سفتی در محل سوراخ گوش ایجاد می شود.

پس از سوراخ کردن گوش هم باید مراقب باشید
زمانی که گوش کودک را سوراخ کردید، هنوز کارتان تمام نشده و باز هم باید مراقبت های لازم را در نظر داشته باشید. یکی از مشکلاتی که ممکن است در اثر استفاده از گوشواره برای افراد و بخصوص بزرگسالان پیش بیاید، پاره شدن گوش است که به گفته دکتر احسانی به دلیل استفاده از گوشواره های سنگین اتفاق می افتد. زمانی که این گوشواره ها برای مدتی به گوش آویزان باشد، کم کم سوراخ گوش را گشاد می کند و علاوه بر ظاهر نامناسب موجب پارگی گوش هم می شود. البته وی تاکید می کند چنین مشکلی بیشتر برای بزرگسالان رخ می دهد و کودکان کمتر در معرض آن قرار دارند.

همچنین وی توصیه می کند به صورت دوره ای جای گوشواره را به کمک الکل تمیز و ضدعفونی کنید، ولی با توجه به این که حساسیت به طلا بندرت اتفاق می افتد، معمولا مشکلی هم در این زمینه وجود نخواهد داشت. بنابراین در چند ماه اول پس از سوراخ کردن گوش اگر یکی دو بار محل سوراخ گوش را کنترل کنید و از سلامت آن مطمئن شوید، کافی است. وی می افزاید: پس از سوراخ کردن گوش احتمال بروز مشکلات سطحی پوست نیز وجود دارد که با استفاده از روش های درمانی می توان آنها را برطرف کرد.

دکتر احسانی یادآور می شود: اگر پس از سوراخ کردن گوش با هرگونه مشکلی مانند تورم، درد یا قرمزی در محل سوراخ گوش روبه رو شدید حتما به پزشک مراجعه کنید تا با تشخیص علت، مشکل درمان شود.

براساس یک مطالعه جدید که توسط محققین آمریکایی در کارولینای شمالی انجام شده است، انجام فعالیت‌های هوازی  یا ایروبیک به جوان ماندن مغز کمک می کند. در این مطالعه مشخص شد عروق مغزی افراد سالمندی که به صورت منظم فعالیت های ایروبیک انجام می‌دهند، سالم‌تر است.

برای انجام این تحقیق عروق مغزی 14 زن و مرد بین سنین 60 تا 80 ساله به مدت 10 سال از طریق آنژیوگرافی مورد مطالعه قرار گرفت.

به طور معمول با بالا رفتن سن، عروق مغز تنگ‌تر می شوند اما نتایج این مطالعه نشان داد در گروهی که فعالیت و تحرک بدنی به ویژه فعالیت های هوازی بیشتری داشتند، عروق مغزی‌ جوان تر و سالم تر از افراد بی تحرک بود.

روند اجتماعی شدن و گسترش توانمندی‌های کودک، از حدود 3 سالگی آغاز می‌شود و به همین دلیل مهدکودک رفتن کودک، بسیار مهم است.

بسیاری از مادرها، به دلیل مشغله‌های شغلی، مشکلات رفتاری کودکشان یا فقط برای آن که چند ساعتی در روز بتوانند به کارهای شخصی خود برسند، فرزندانشان را به مهد کودک می‌فرستند. اما همواره این سوال مطرح است که از چه سنی فرستادن کودکان به مهدکودک درست است؟ اصلاً همه بچه‌ها باید به مهدکودک بروند یا اینکه فقط مادران شاغل از روی اجبار کودکشان را به مهد می‌فرستند؟
سال‌های اولیه کودکی و سنین پیش از دبستان، سریع‌ترین دوران رشد و یادگیری کودک محسوب می‌شود. در واقع روند اجتماعی شدن و گسترش توانمندی‌های کودک، از حدود 3 سالگی آغاز می‌شود و به همین دلیل مهدکودک رفتن کودک، بسیار مهم است. البته این عقیده در حالی مطرح می‌شود که بسیاری از خانواده‌ها، مهدکودک‌ها یا کودکستان‌ها را محلی برای نگهداری از فرزندانشان، آن هم در ساعت‌هایی که سرکار هستند، می‌دانند.

ایده‌آل‌ترین سن برای فرستادن کودکان به مهد
بهترین سن فرستادن کودک به مهد کودک، حدود 3 سالگی است که البته این موضوع باز هم به قوای شناختی کودکان بستگی دارد. بعد از 3 سالگی، مهارت‌های کودکان تغییر می‌کند. مهارت بازی قبل از سه سالگی به شکل موازی با هم است، یعنی قبل از این سن، بچه‌ها در کنار هم، اما هر یک با اسباب‌بازی خود بازی می‌کنند و وارد بازی دیگری نمی‌شوند؛ اما بعد از 3 سالگی، بازی‌های گروهی شکل می‌گیرد و بچه‌ها دوست دارند با هم تعامل داشته باشند و هرچه این فرصت بیشتر به بچه‌ها داده شود، بهتر است.
نباید فراموش کرد کودکانی که به مهد می‌روند، معمولاً رشد تکلم بهتری پیدا می‌کنند، اعتماد به نفسشان بیشتر می‌شود، اضطرابشان کاهش می‌یابد و اگر در مهدکودکی که شرایط خوبی دارد، نگهداری شوند، توان دوری از مادر را به تدریج پیدا می‌کنند. کودکانی که به مهد نمی‌روند، دیرتر اجتماعی می‌شوند و هنگام بازی با همسالان، قوانین را رعایت نمی‌کنند. این کودکان زمان رفتن به مدرسه، به سختی از مادر جدا می‌شوند؛ چرا که هرگز تجربه دور بودن از مادر را نداشته‌اند. از طرفی سن مناسب برای آموختن زبان دوم، 3 سالگی است و رفتن به مهد کودک، آموزش آن را تسریع می‌کند.

مادران شاغل و کودکان خردسال
اما تکلیف مادرانی که شاغل هستند و مجبورند کودکشان را در سنین پایین‌تر به مهد بسپارند، چیست؟ توصیه می‌شود والدین این کار را قبل از 8 ماهگی انجام دهند، زیرا هنوز اضطراب جدایی و غریبی در کودکان شکل نگرفته است و می‌توانند افراد جدید را به عنوان مراقب بپذیرند. البته فرستادن کودک پیش از 8 ماهگی به مهد، مگر در شرایط خاص، توصیه نمی‌شود. در محیطی که این کودکان به آن سپرده می‌شوند، باید تعداد مراقبان زیاد باشد و بهتر است برای هر 3 تا 5 شیرخوار، یک مراقب حضور داشته باشد. این مراقب باید به ویژه در سال‌های اولیه ثابت باشد و مهدکودک‌هایی که مرتب مربی‌ها را عوض می‌کنند، مهدهای مناسبی نیستند. در واقع تا قبل از سه سالگی، باید مربی مهد بچه‌ها ثابت باشد؛ زیرا هر مربی، یک خلق‌وخو و یک رفتار دارد و عوض شدن مدام مربی، زمینه بروز اضطراب را در کودکان به وجود می‌آورد.

کیفیت مهم‌تر از کمیت است
کیفیت رابطه با کودک، بسیار مهم‌تر از کمیت آن است. مادرانی که کودکانشان را به مهد می‌فرستند، به این کیفیت، توجه ویژه‌ای دارند؛ اما مادرهای غیر شاغل که تمام روز را با فرزندشان در خانه می‌گذرانند، کمتر به کیفیت توجه می‌کنند و زمانی را که در کنار کودک هستند، کافی می‌دانند. باید گفت وقتی مادر فرصت‌هایی برای خود دارد، انرژی بیشتر و آرامش بیشتری خواهد داشت و خدمات بهتری را به فرزندش ارائه می‌دهد و بیشتر با کودک بازی می‌کند.

گاهی مادرهایی که فرزندانشان را در خانه نگه می‌دارند، به دلیل اضطراب زیاد خود یا این اعتقاد که اگر کودک به مهد برود، بی‌ادب می‌شود، مانع پرورش درست کودک می‌شوند. به هر حال در کنار تمام مزیت‌هایی که مهدکودک برای کودکان دارد، نمی‌توان از این مسئله غافل شد که حضور در هر محیط اجتماعی در هر سنی، مزایا و معایب زیادی دارد و نمی‌توان به این بهانه، کودک را از حضور در مهد و بودن در کنار گروه همسالان محروم کرد. البته اگر خانواده نسبت به رفتار زشت کودک، بی‌تفاوت باشد و به آن توجه نکند، به مرور این کلمات زشت و رفتارهای ناپسند از ذهن کودک پاک می‌شود. از سوی دیگر، کودک می‌آموزد که چه کلماتی با فرهنگ خانوادگی او هماهنگ است و یاد می‌گیرد چه کلماتی را به کار ببرد. این مسائل در تمام محیط‌هایی که افراد در آن قدم می‌گذارند وجود دارد.

مهدکودک، چند ساعت در روز؟
کودکانی که در محدوده سن 3 سالگی قرار دارند باید 3 تا 4 ساعت از روز را در مهد کودک بگذرانند که با بالا رفتن سن، این ساعات نیز باید افزایش یابد. حتی توصیه می‌شود والدینی که با مشکل بدغذایی و بی‌اشتهایی کودکشان روبرو هستند، طوری برنامه‌ریزی کنند که کودک در زمان صرف ناهار در مهد باشد، زیرا تجربه نشان داده است بچه‌ها در جمع دوستان و همسالان خود، بهتر غذا می‌خورند.

تحقیقات پژوهشگران دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد خوابیدن در کنار تلفن همراه، بویژه گوشی‌های هوشمند باعث ایجاد اختلال در خواب می‌شود.
بی‌خوابی یکی از مشکلات رایج دنیای امروز است و از هر سه نفر یک نفر در جهان از مشکل کم‌خوابی رنج می‌برد. با این حال، افراد بسیاری از زنگ هشدار تلفن همراه خود برای بیدار شدن از خواب استفاده می‌کنند و به همین علت هنگام خواب گوشی تلفن همراه را در نزدیکی خود قرار می‌دهند.

به گفته محققان، وجود تلفن همراه در کنار فرد در طول شب تاثیرات نامطلوبی بر کیفیت خواب دارد. مشکل اصلی در مورد دستگاه تلفن همراه نور صفحه نمایش است که در نسل جدید گوشی‌های هوشمند با وجود کیفیت بالای صفحه‌های نمایش این مشکل دوچندان شده است.

شارل شوئلر، محقق دانشگاه هاروارد اظهار کرد: پرتوهایی که از صفحه تلفن همراه ساطع می‌شود، باعث ایجاد تداخل در روند طبیعی بدن در طول شبانه‌روز می‌شود. این پرتوها باعث تحریک شبکیه چشم و افزایش ساعات بیداری تا خواب می‌شود زیرا نور یادشده مانند سایر نورهای مصنوعی از ترشح هورمون ملاتونین که در طول خواب آزاد می‌شود، جلوگیری می‌کند.
شبکیه چشم بالاترین حساسیت را به نور مایل به آبی صفحه تلفن همراه دارد و استفاده طولانی مدت از تلفن همراه یا تبلت‌ها قبل از خواب باعث ایجاد اختلال در خواب می‌شود

 چین این روزها به عنوان یکی از کشورهای صنعتی دنیا شناخته می شود و تقریبا تمام افراد دنیا حداقل یک وسیله چینی همراه یا در خانه شان دارند که روزانه از آن استفاده می کنند. این کشور غیر از کپی کاری و تولید انبوه موارد قابل ذکر دیگری نیز دارد.

اختراع فوتبال
امروز بسیاری از انسان ها فکر می کنند فوتبال به وسیله انگلیسی ها اختراع شده است و اولین تیم ها در این کشور بوده اما به نظر می رسد این کشور تنها این ورزش را از چین به سرقت برده است. چینی ها در قرن های دوم یا سوم پیش از میلاد فوتبال را اختراع کرده اند. طبق بررسی های به عمل آمده این ورزش در منطقه ای به نام  "کوآی" پدید آمده است و اسم اولیه آن "کوجو" به معنای شوت کردن توپ با پا بوده است.

مسیحیان چینی از ایتالیا بیشتر است
با توجه به گسترش بسیار زیاد مسیحیت در این کشور تعداد مسیحیان چین به 54 میلیون نفر رسیده است اما ایتالیا که مرکز مسیحیان دنیا شناخته می شود تنها 47 میلیون مسیحی دارد و این بدین معنی است که ایتالیا 12 درصد کمتر از چین مسیحی در خود جای داده است.

بچه هایی با نام المپیک
المپیک سال 2008 برای چینی ها به عنوان یک نقطه عطفی شناخته می شود به طوری که تمامی مردم این کشور علاقه خاصی به این مسابقات داشتند. از ابتدای سال 2000 که پکن به عنوان میزبان المپیک انتخاب شد نزدیک به 4000 بچه به نام"َAoyun" که به معنی المپیک است نام گذاری شدند. این موضوع به این جا ختم نمی شود و 4000 کودک دیگر نیز به نام "5 دوست" که شعار این مسابقات بود نام گذاری شدند.

45 بیلیون چوب غذا
همانطور که می دانید اصلی ترین وسیله غذا خوردن در چین "chopstick" یا همان چوب غذا است. چینی ها سالانه 45 بیلیون جفت از این چوب ها استفاده می کنند این تعداد چوب معادل 25 میلیون درخت بزرگ و بالغ است.

زندگی با روزانه کمتر از 1 دلار
فقر در کشوری که بیش از 1.5 میلیارد نفر جمعیت دارد امری عادی است اما در چین 200 میلیون نفر زیر خط فقر 1.25 دلار در روز زندگی می کنند. این در حالی است که از سال 1981 تا 2004 پانصد میلیون نفر از زیر خط فقر خارج شده اند.

نوشیدن آب آلوده
20 درصد از جمعیت جهان در چین زندگی می کنند اما این کشور تنها به 7 درصد از آب های جهان دسترسی دارد. این امر باعث شده است که مشکل آب آشامیدنی در این کشور از مرز خطر عبور کند به طوری که 90 درصد از آب های زیرزمینی و همچنین 75 درصد از دریاچه ها و رودخانه ها آلوده هستند. نزدیک به 700 میلیون نفر در چین روزانه از اب ها آلوده می نوشند.

بستنی و ماکارونی از اختراعات چینی ها
مخلوط یخ زده شیر و برنج برای اولین بار 200 سال قبل از میلاد در چین ابداع شد که نمونه اولیه بستنی بوده است. همچنین کاسه ها و نشانه هایی از غذاهای رشته ای در آثار 4000 هزار سال پیش چین دیده می شود که نشان می دهد آن ها قبل از ایتالیا به ماکارونی دست پیدا کردند.